Page 63 - Magazine 87
P. 63
του Aλέξανδρου Αραμπατζή
Ελάτε τώρα, αθώα αδέλφια μου, μην ένα Άρλεκιν. Κι αν πίσω από αυτήν
πανικοβάλλεσθε: δεν εννοώ βέβαια την κακόγουστη γραφή μαντεύετε την
να σας πείσω να επιδοθείτε ξαφνι- κακή προαίρεση, δεν κάνετε λάθος.
κά σ' έναν αγώνα εξαχρείωσης, όχι, Ο τροχός της Ιστορίας προχωράει
απλώς σας παρακινώ να φρικάρετε αργά αλλά σταθερά. Όταν κάποιος
ελαφρώς, τσουλώντας με σύνεση σε μένει πίσω κινδυνεύει να μην τον
ήπια πάθη. προφθάσει ποτέ, όταν κάποιος φύγει
Αφήστε τις ενορμήσεις σας ελεύθε- μπροστά κινδυνεύει κάποτε ο τροχός
ρες να κυκλοφορήσουν στους δρό- να τον πατήσει. Κάνω τις βαθιές με-
μους, αφαιρώντας τους το άχρηστο τάνοιες μου, αυτομαστιγώνομαι, αυ-
φίμωτρο και δαγκώστε τις ενοχές τοταπεινώνομαι, ζητάω τη συγχώρε-
σας ελαφρά, όπως η άκακη σκυλίτσα σή σας και με υπομονή περιμένω την
δαγκώνει τη γαμπίτσα της κυρίας της. τελική σας κρίση. Δεν θέλω φυσικά
Αλαφιαστείτε στην φαντασιωτική σας να μου χαριστείτε, ούτε θα σας χα-
περιπέτεια, όπως ορισμένοι από εσάς ρισθώ: ανάβω τσιγάρο, χαμογελάω
αλαφιάζεστε αντικρίζοντας ξαφνικά και τελικά αποφασίζω πως δεν έχω 63
τους λογαριασμούς του ηλεκτρικού παράπονο που είμαι αυτός που τελικά
και το εκκαθαριστικό της Εφορίας. είμαι.
Είναι κρίμα τη ζωή να τη ξεχνάει κα- Δεν θέλω να ξέρω τίποτα παραπάνω
νείς κλειδωμένη σ' ένα σεντούκι εν- από αυτά που ξέρω, αν κι αυτά που
δοιασμών, όταν γύρω του φυτρώνει ξέρω δεν είναι αρκετά και μάλλον θα
ένας σιτοβολώνας ελεύθερων επιλο- έπρεπε να ξέρω πολύ περισσότερα.
γών και άγνωστων κόσμων. Αλαφια- Αλλά να! θα ακουσθώ υπερβολικός
στείτε, αδέλφια μου με τη ζωή, όπως αλλά διατηρώ παιδιόθεν μια εμπά-
αλαφιάζεστε με τον θάνατο. Σας θεια για τους δασκάλους! Δεν ξέρω
προτείνω την ποίηση σαν θεραπευ- αν συμφωνείτε πως είναι μια δόλια
τική αγωγή κατά της κακογλωσσιάς. κάστα προγραμματισμένη να καλου-
Στην παραγκούπολη αυτή που βολέ- πώνει συνειδήσεις. Και μετά να τις
ψαμε όλα μας τα πάθη το Φρικαλέο περνάει στους τεχνοκράτες για μια
εναλλάσσεται με το Άνοστο, όπως κούρα φινιρίσματος, λείανσης, εκλέ-
στο παράθυρο της αμαξοστοιχίας οι πτυνσης και κουρέματος. Γι' αυτό
κάμποι εναλλάσσονται με τα βουνά επιμένω: αφήστε τις αγριότριχες
και τα λαγκάδια. στο κορμί σας: ίσως αγκυλωθεί εκεί
Μην μου θυμώνετε, αδέλφια μου, πάνω κάποτε κάποιος μεγαλόσχημος
με την αδυναμία μου να ξεχαστώ μ' που σας πουλάει άγρια εξουσία.
