Page 60 - Magazine 87

aNΘΡΩπΩΝ ΛοΓΙΑ

Ώστε δεν μπορώ.

Για να το ξεκαθαρίσω. Δεν είμαι πικρόχολος ή παράλο-
γος άνθρωπος. Ούτε μου άρεσαν ποτέ οι καυγάδες στη

ζωή μου. Μου αρέσει η ειρήνη. Ειρήνη και ισορροπία·

για τον εαυτό μου και τους ανθρώπους γύρω μου. Πι-
στεύω ότι μόνο με ειρήνη και ισορροπία ο άνθρωπος

μπορεί να επιτύχει τα πάντα. Ή σχεδόν τίποτα εάν του
60
λείπει η αγάπη. Τελικά όλα από εκεί ξεκινούν και εκεί
καταλήγουν. Όταν έχεις αγάπη, έχεις μία σταθερή βάση

για να βαδίσεις. Αν επιπλέεις σαν φτερό πάνω σε πα-

γωμένα νερά, αργά ή γρήγορα θα σε πάρει ο άνεμος και
ένας Θεός ξέρει πού θα σε πετάξει, ίσως κάπου καλύτε-

ρα για λίγο, ώσπου να σε ξαναπάρει μακριά για κάπου

χειρότερα.

"Το δείπνο είναι έτοιμο! Θα έρθεις; Έχουμε φακές!"

Κατεβαίνω αργά τις σκάλες προς την κουζίνα. Μισώ τις
φακές. Η μαμά έχει εμμονή με τις φακές. Από τότε που

ήμουν παιδί, θυμάμαι να έχω φακές, για μεσημεριανό,

βραδινό, ευτυχώς όχι για πρωϊνό... Ο εφιάλτης της επί-
θεσης της φακής!

Το τραπέζι είναι έτοιμο για δύο, τη μαμά κι εμένα. Θα

ήμασταν τέλειο ζευγάρι αν δεν ήμουν γιος της. Είναι

όμορφη, στοργική και τρομερά άτυχη. Ήταν τόσο υπέρο-
χη όλα αυτά τα χρόνια, ξοδεύοντας την τελευταία δεκά-

ρα της για την αδελφή μου και εμένα, δουλεύοντας σαν