Page 23 - mag_57
P. 23
του Κωστή A. Μακρή
παρά μόνο για να μας βοηθάει σε μια Εμείς φταίμε που δεν πήραμε ομπρέ-
επιβίωση που αν δεν ξέρουμε τι να την λα παρά τις προειδοποιήσεις της με-
κάνουμε ζωή ακέραιη δεν είναι αλλά τεωρολογικής, εμείς για τα δελφίνια,
μια ακόμα σειρά από διχάλες ημιαυτό- εμείς για την κλιματική αλλαγή, εμείς
νομες μέχρι την τελευταία απόληξη του για τους πολέμους, την πείνα και την
δέντρου που είμαστε και που αυτή η απληστία του είδους μας;
τελευταία απόληξη μπορεί να είναι ένα Εμείς φταίμε για όλα; Για κάθε πόλεμο
τέλος, σκοπός ή αδικαίωτος θάνατος ή θάνατο παιδιού;
μετά από έναν βίο κακόσημο κι ασυ- Κι αν όχι για όλα, για πόσα έχουμε ευ-
νείδητο. θύνη;
Δεν μας κάνουν απεριόριστη πίστωση Μήπως μόνο για τους λίγους, τους
οι θεοί, η τύχη και οι μοίρες κι ούτε «πλησίον», που θα έπρεπε να νοιαζό-
μας χρωστάνε ευζωία.
Θύελλες μας στέλνουν μαζί με νηνεμί- μαστε και να αγαπάμε ως εαυτόν; Όσο
θα έπρεπε να νοιαζόμαστε και για τον
ες, ανάκατα.
Ανέμους χαράς και αγάπης, τυφώνες εαυτό μας και να τον προφυλάσσουμε 23
με νύχια και με δόντια από τη δυστυχία
δυστυχίας και ζωή και θάνατο αξεδιά- του να βλάπτει αντί να ωφελεί;
λυτα.
Εμείς φταίμε; και η γελοία μας η έπαρ- Μήπως κάθε δέντρο, που κοιτάζουμε
ση, η άγνοια, ο παραλογισμός μας; τα κλαδιά του, να μας λέει σε δέντρινη,
Εμείς θα φταίμε αν μετά από χρόνια φυσική κι άρρητη γλώσσα το αυτονό-
ζωής δεν έχουμε καταφέρει να ζήσου- ητο; «Κοίτα με! Παρατήρησέ με! Μελέ-
με και να αγαπήσουμε πριν η τελευταία τησέ με! Αγάπα με! Κάθε διχάλα μου
μας διχάλα βλαστήσει; και μια επιλογή! Σκέψου! Κρίνε! Απο-
Εμείς φταίμε που δεν προστατέψαμε και φάσισε! Δεν είσαι δέντρο εσύ! Έχεις
τον εαυτό μας αλλά και ―κυρίως― τα επιλογές! Και η πρώτη επιλογή και
παιδιά που μας εμπιστεύτηκε η τύχη, η θαύμα τού είδους σου, είναι να κάνεις
μοίρα και το πεπρωμένο από εμάς τους κλαδιά-παιδιά δίχως να τα πνίγεις.»
ίδιους κι από τις ολέθριες επιλογές Δεν ξέρω…
μας; Και νομίζω ότι ούτε η εξάχρονη Στέλ-
Που είτε σε μια στιγμή, είτε μετά από λα, από τον πατέρα της πνιγμένη, θα
πάρα πολλές διχάλες, ανάλογα με τα μάθει ποτέ. Όπως ούτε κι ο ίδιος ο πα-
χρόνια, θα φορτωθούν τις επιλογές τέρας της.
μας; Οι αρχαίες διχάλες κρατάνε πολλά μυ-
Αν καταφέρουν να επιζήσουν απ’ αυτές. στικά.
