Page 95 - mag_58

από την Κλειώ Γρηγοριάδου

Σφίγγα εσένα σ' άγιασε ο Χρόνος και ο Θρύλος

Πόσους αιώνες μας θωρείς αγέρωχη και σιωπηλή;

Πόσα μάτια σ' αντίκρυσαν;

Πόσες ψυχές σ' αγγίξανε πριν φθάσουνε στην Πύλη,

που εσύ ίσως έχεις τα κλειδιά;

Πόσοι κόσμοι σε γνώρισαν;

Πόσοι στρατοί διαβήκανε;

Πόσο αίμα σε πότισε για μια μάταιη νίκη;

Πόσοι αθώοι πέρασαν και πόσοι δολοφόνοι;

Κι εσύ εκεί ακλόνητη, αδιάφορη μα και σοφή:

Ξέρεις πως όλα χάνονται...

Και μόνο η Πέτρα μένει...