Page 55 - mag_61

της Μαράννας Κουμαριανού

θερία κινήσεων ή κανόνες.

Στα παιδιά, δίνουμε «χώρο για να»
ή περιορίζουμε τον «χώρο που».
Πιο συγκεκριμένα: τους λέμε πού
μπορούν να παίξουν μέσα στο
σπίτι, στην αυλή, στο πάρκο ενώ

ταυτόχρονα τους λέμε πού δεν
μπορούν να φτάσουν και σε ποια
σημεία δεν μπορούν να έχουν πρό-

σβαση.
Άλλο παράδειγμα είναι ο χώρος
που κοιμούνται: όσο πιο μικρά εί-
ναι ο χώρος είναι όλο και μικρό-
τερος, μάλιστα ορίζεται αυστηρά

με καγκελάκια. Μεγαλώνοντας το
παιδί, το κρεβάτι του μεγαλώνει
και φεύγουν τα κάγκελα. 55 55

Συχνά για αυτά λέμε ότι «βάζου-
με όρια στα παιδιά». Αλλιώς τους
δίνουμε κανόνες – περιορισμούς
και αντίστοιχα ελευθερίες. Ύστε-

ρα, μπαίνουν κι άλλοι παράγοντες
σε αυτό: για παράδειγμα λέμε ότι
μπορούν να παίζουν μέχρι τις 9 το

βράδυ και μετά να γίνει κάτι άλλο.
Περιορίζουμε δηλαδή χρονικά τον
χώρο που τους είναι διαθέσιμος.

Ας το δούμε όμως αυτό από μια

άλλη οπτική:
Ένα παιδί όταν γεννιέται τι μπορεί
να χειριστεί; Σε πόσο χώρο μπο-

ρεί να νιώσει ασφάλεια και να τον
ελέγξει;
Το μωρό, ξεκινώντας τη ζωή του
καταρχήν πρέπει να αποκτήσει την
αντίληψη του εαυτού του – του σώ-