Page 32 - mag_61
P. 32
ΜΙΚρεσ ΙσΤορΙεσ
Το παραμύθι
της αξιολόγησης και
η αξιολόγηση ενός παραμυθιού
πειρα να καταδείξω ―πρώτα και κύρια κουζίνα ή στο σαλόνι, ορμούν με καλ-
στον εαυτό μου― ότι δεν φοβάμαι τις πασμό ελαφράς ταξιαρχίας στο γρα-
αξιολογήσεις εμού του ιδίου και του φείο μου όπου μετά τις χαιρετούρες και
έργου μου από άλλους κι ό,τι μπο- το καλωσόρισμα από εμένα, τα συνή-
ρώ από εδώ και πέρα να καταρρίπτω θη πασπατέματα σε διάφορα ελκυστικά
έμπρακτα και χωρίς ενοχές το παραμύ- και αξιοπερίεργα ―κατά την αντίληψή
θι του φόβου της δικής μου αξιολόγη- τους― αντικείμενα και τις συνήθεις
σης και να υπερασπίζομαι την ανάγκη ερωτήσεις περί του τι κάνω στο γρα-
αξιολόγησης δημόσιων λειτουργών, φείο και είμαι κολλημένος πάλι στον
ταξιτζήδων, ιατρών, εκπαιδευτικών, υπολογιστή μου, τους έθεσα το αίτημά
χειροπρακτών, σαγματοποιών και άλ- μου:
λων επαγγελματιών με τρόπους επι- «Έχω γράψει ένα καινούριο παραμύθι.
στημονικούς και αδιάβλητους. Θέλετε να σας το διαβάσω για να το
αξιολογήσετε;».
Ήταν αργά το απόγευμα όταν ήρθαν οι
32 εγγονές στο σπίτι μας, εκτάκτως και για Μόλις είχα τυπώσει ένα μικρό παραμύ-
λίγο, λόγω κάποιων απρόοπτων και θι (σχεδόν πέντε σελίδες Α4) που έχω
ανελαστικών υποχρεώσεων των γο- γράψει. Πιστεύοντας ότι μετά από πολ-
νιών τους. Όταν δεν με βλέπουν στην λές διορθώσεις, αλλαγές, μετατροπές,
