Page 34 - mag_61
P. 34

ΜΙΚρεσ ΙσΤορΙεσ

                              Το παραμύθι

                        της αξιολόγησης και
                η αξιολόγηση ενός παραμυθιού



               νιώθω σαν σε συνέντευξη για πρόσλη-                   σαν τήβεννο. Κρατούσαν σκήπτρο και
               ψη. Και μπροστά μου οι υπεύθυνες των                  μαστίγιο ταυτόχρονα που τους τα είχα

               Human Resources και Διευθύντριες                      δώσει εγώ, ο απερίσκεπτος, χωρίς κα-
               Προσωπικού και Υπεύθυνες Αξιολόγη-                    μιά πρόβλεψη για καρότο. Έτοιμες να

               σης και Έγκρισης Νεότευκτων Παραμυ-                   κατασπαράξουν με συνοπτικές διαδι-
               θιών και Εκτελέστριες Παράδοσης εις                   κασίες το «παραμύθι του παππού» έτσι

               το Πυρ το Εξώτερον των Ανίκανων να                    και το βρίσκανε για χέσιμο. Τις έχω δει
               Συγκινήσουν τα Μικρά Παιδιά Παρα-                     να σκοτώνουν μέσα σε δευτερόλεπτα

               μυθιών. Φτιάχνοντας μέσα μου όλους                    παιδικές σειρές στην τηλεόραση, παι-
               αυτούς τους τίτλους και προβάλλοντάς                  δικά τραγούδια, παιδικά θεατρικά. Έχω

               τους στα εν αναμονή πρόσωπά τους                      δει τα φονικά τους δάχτυλα να αλλά-
               θα ήθελα πολύ να γελάσω και να τους                   ζουν κανάλι σε λιγότερο από ένα λεπτό

               πω τι σκέφτομαι και να ξεστρατίσει το                 θέασης του (κατ’ αυτές) απαράδεκτου
               πράγμα  και ν’ αρχίσουν  να με  κατη-                 θεάματος. Τις έχω δει να στριφογυρί-

               γορούν  για  αχαλίνωτη  μπουρδολογία                  ζουν με δυσφορία στα καθίσματά τους
   34          και να βάλουμε μαζί τα γέλια και να                   και να μιλάνε μεταξύ τους ενώ μπροστά

               τραγουδάμε μετά παραφράσεις τραγου-                   τους διαδραματίζεται ένα βαρετό παιδι-
               διών  του  Ελληνικού  σινεμά  όπως  το                κό θεατρικό.

               «Μπρόζγκρε μος, μπρόζγκρε μος και                     Πήρα βαθιά ανάσα.
               πα τα γκάζι», σε μελωδία και ρυθμό                    Ξεκίνησα να διαβάζω αργά και με θεα-

               του «Τράβα μπρος, τράβα μπρος και μη                  τρικότητα αρκετή αλλά όχι υπερβολι-
               σε νοιάζει» από την «Αλίκη στο ναυ-                   κή.

               τικό» που πολύ τους αρέσει… Αλλά,                     Πριν ολοκληρώσω την πρώτη σελίδα
               φρενάρισα.                                            ένιωθα καλύτερα. Δεν είχαν αλλάξει

               «Θα αξιολογηθείς τώρα. Δεν υπάρχει                    κανάλι, δεν με είχαν «κλείσει», δεν
               πισωγύρισμα. Η ταν ή την πατάς. Ή                     στριφογυρνούσαν στον καναπέ και δεν

               τους διαβάζεις την ιστορία που έγραψες                έπιαναν διάφορα αντικείμενα από το
               ή την έχεις πατήσει».                                 τραπέζι του σαλονιού για να παίζουν

               Είχα τρακ, ο ιδρώτας έτρεχε στην πλά-                 μέχρι να τελειώσει το μαρτύριο. Με

               τη μου, ήθελα να φάω σοκολάτα και τα                  παρακολουθούσαν και οι δύο αμίλητες
               νύχια μου και οι κριτές μου στημένοι                  και προσηλωμένες. Σε σκηνές διαλό-
               απέναντι να περιμένουν ν’ ακούσουν                    γων, δράσης και αγωνίας τις έβλεπα να

               αυτά που είχα να τους πω.                             σκύβουν με ενδιαφέρον προς το μέρος

               Τους είχα δώσει εξουσία κι εκείνες την                μου. Όπως όταν βλέπουν κάτι που τους
               είχαν αρπάξει και την είχαν φορέσει                   αρέσει στην τηλεόραση.
   29   30   31   32   33   34   35   36   37   38   39