Page 46 - mag_65
P. 46

ΤΟ ΑΛΦΑΒΗΤΑΡΙ ΤΗΣ ζωΗΣ

               Σ(ίγμα) όπως


               σχολείο




               διαβάζω για την επόμενη μέρα…                         πρέπει να παρέχεται και στους εκπαι-
                                                                     δευτικούς. Ξανά. Δεν μιλάω για διδα-

               Ευτυχώς τελειώνοντας το σχολείο άρ-                   κτικά αντικείμενα. Αυτά γίνονται και
               χισα να αλλάζω τον τρόπο που το βλέ-                  μπορούν να γίνουν ανά πάσα στιγμή.
               πω και το αντιμετωπίζω και να οραμα-                  Το θέμα και το πρόβλημα εδώ είναι ότι
               τίζομαι κάτι τελείως διαφορετικό…                     το σύστημα βάζει την παγίδα της τερά-

                                                                     στιας ύλης που πρέπει να καλυφθεί και
               Ανατρέχοντας σε συστήματα άλλων                       των άπειρων υποχρεώσεων που δημι-

               χωρών, σε παιδαγωγούς, σε ταινίες,                    ουργούν απίστευτο βάρος σε κάθε εκ-
               διαπιστώνουμε ότι το δικό μας σύστη-                  παιδευτικό που θέλει να κάνει σωστά
               μα δεν έχει τα επιθυμητά αποτελέσμα-                  τη δουλειά του.
               τα. Κάπου  κάτι  χάνεται  ενώ  σε  άλλα

               μέρη της γης κάτι έχουν ανακαλύψει                    Ένα τέτοιο σύστημα, που διαρκώς αυ-
               που τελικά αποδίδει.                                  ξάνει την ύλη, δυσκολεύει κάθε διδα-
                                                                     κτικό αντικείμενο και τις προσδοκίες

               Ένα σχολείο ή κάθε σχολείο θα έπρε-                   από  τα  παιδιά,  δεν  μπορεί  παρά  να
   46          πε να τους αγκαλιάζει όλους. Ανεξαρ-                  έχει περιορισμένα αποτελέσματα. Δη-
               τήτου ηλικίας. Και, προφανώς, δεν εν-                 μιουργεί πίεση προς όλους. Αντί η μά-
               νοώ ούτε αναφέρομαι στα διδακτικά                     θηση να γίνεται ευκαιρία να γνωρίσω

               αντικείμενα ανά τάξη.                                 τη ζωή, γίνεται ένας μοχλός πίεσης και
                                                                     καταπίεσης προς όλους. Παιδιά – γο-

               Ένα «σχολείο» πρέπει να ξεκινάει από                  νείς – εκπαιδευτικούς. Πώς και ποιος
               τους γονείς (ή τους υποψήφιους  γο-                   να λειτουργήσει με αυτά τα δεδομένα;
               νείς). Τι χρειάζεται να ξέρει ένας γο-                Πώς να μην ρίχνει το μπαλάκι ο καθέ-
               νιός; Πώς πρέπει να αντιμετωπίζει τον                 νας στον άλλον;

               εαυτό του; Τι τον περιμένει; Και όλα
               αυτά από την οπτική του πόσο ολοκλη-                  Τα παιδιά, όπως έχουμε πει και άλλη
               ρωμένος πρέπει να είναι κανείς ώστε                   φορά,  πάνε  στο  σχολείο  για  να  μά-

               να μπορεί να προσφέρει στα παιδιά του                 θουν. Όμως τελικά καταπιέζονται. Μα-
               χωρίς να στεγνώνει ο ίδιος και να μπο-                θαίνουν επειδή πρέπει να μάθουν. Όχι
               ρεί να απολαμβάνει τη γονεϊκότητα –                   επειδή θέλουν. Αλλά επειδή πρέπει να
               το να δημιουργεί ανθρώπους χωρίς να                   πάρουν καλό βαθμό ή πρέπει να είναι

               φτάνει στο σημείο να νιώθει ότι έχουν                 καλά παιδιά και καλοί μαθητές. Και
               στραγγίξει οι δυνάμεις του και έχει χά-               μετά; Ας πούμε ότι τα κατάφεραν. Τι
               σει τον εαυτό του λόγω των αναγκών                    τελικά και πραγματικά κερδίζουν από

               των παιδιών.                                          αυτό;


               Ταυτόχρονα, προσοχή και εκπαίδευση                    Οι υπόλοιποι μαθητές; Που δεν κατα-
   41   42   43   44   45   46   47   48   49   50   51