Page 45 - mag_65
P. 45
της Μαριάννας Κουμαριανού
Μια κοινή πραγματικότητα όλων είναι το σχολείο. Για τα
παιδιά, συχνά από πολύ μικρά, είναι ο χώρος που περνούν
τη μισή ή και περισσότερη μέρα τους. Για τους ενήλικες
είναι ο χώρος που υποχρεούνται να στείλουν τα πιαδιά
τους, ο χώρος που τα εμπιστεύονται. Από όλους, μικρούς
και μεγάλους, υπάρχουν προσδοκίες από το σχολείο. Άλ-
λοι αναφέρονται σε συγκεκριμένα θέματα που αφορούν
και απασχολούν τα παιδιά τους και άλλοι συζητούν γι’
αυτό σε ένα ευρύτερο πλαίσιο που έχει να κάνει με την
εκπαίδευση γενςινότερα.
Σχολείο. Σύμφωνα με τον ορισμό που μάθηση ή μάλλον αγωγή και παιδαγώ-
δίνεται είναι το εκπαιδευτικό ίδρυμα γηση. 45 45
που έχει σκοπό τη μόρφωση και αγωγή
των παιδιών και εφήβων, βάσει ενός Υπάρχει η τάση να θεωρούμε ότι όσα
προγράμματος. Μπορούμε να πούμε μαθαίνουμε τα μαθαίνουμε στο σχολείο
ότι ο ορισμός αυτός αναφέρεται στο ή ότι το σχολείο είναι για να μας μάθει
κτίριο ή/και τους ανθρώπους που βρί- πράγματα, αγνοώντας τα μαθήματα που
σκονται και δρουν μέσα σε αυτό αλλά παίρνουμε από τη ζωή. Συχνά έχω ακού-
μπορεί να είναι και η εκπαίδευση και τα σει ανθρώπους να μιλάνε για το σχο-
μαθήματα που παρέχονται. λείο που λέγεται Ζωή. Σχολείο είναι το
κτίριο με τα θρανία και τις αυλές, αλλά
Την έννοια αυτή, λέω να την αφήσω σχολείο είναι και η ζωή.
ως κάτι πολύ περιορισμένο και να δω
τον επόμενο ορισμό που περιγράφει Μπορούν αυτά τα δύο να έχουν κάποια
το σχολείο ως «το περιβάλλον όπου το σχέση μεταξύ τους; Ή είναι άσχετα και
άτομο αποκτά εμπειρίες απαραίτητες ασύνδετα;
για τη ζωή του».
Όταν ήμουν μικρή, το σχολείο ήταν ένα
Εδώ είμαστε, λοιπόν! Αυτός ο ορι- ανακαίο κακό. Παρόλο που ήμουν καλή
σμός μπορεί να αγκαλιάσει οποιαδή- μαθήτρια, πάντα είχα αγωνία αν κάτι
ποτε ηλικία, οποιοδήποτε περιβάλλον δεν καταλάβαινα και ντρεπόμουν να
ή περίσταση μπορεί να συμβει σε έναν ρωτήσω, είχα μαθήματα που ποτέ δεν
άνθρωπο και το αποτέλεσμα να είναι η μου άρεσαν, έπρεπε κάθε απόγευμα να