Page 36 - mag_67
P. 36

ΑΝΤΙ ...επΙΛογου

                 ΚΑΤΕΡΙΝΑ

                 ΓΩΓΟΥ





               Η γραφή της Κατερίνας Γώγου, αμι-                     αριστερά» -απ’ την οποία αντλείται

               γώς βιωματική, φανερώνει με τον                       και το συγκεκριμένο ποίημα, που λει-
               πλέον πρόδηλο τρόπο τις αγωνίες                       τουργεί ως επίλογος της συλλογής-,
               που συντρίβουν την ποιήτρια και της                   απευθυνόμενη στην εννιάχρονη τότε
               στερούν μέρα με τη μέρα όλο και πε-                   κόρη της: «Μέτρησε μόνο τα μεροκά-

               ρισσότερο τη δυνατότητα να αντικρί-                   ματα που έκανα / μ’ αυτό θα μάθεις
               ζει τον κόσμο χωρίς τις στρεβλώσεις                   πώς έζησα. / Μέτρησε έπειτα το νοίκι
               των εσωτερικών της δαιμόνων. Πα-                      μας / ποτέ δε φτάνανε να το πληρώ-

               ρασυρμένη από τη θλίψη που της γεν-                   σω».
               νά η ματαίωση τόσο των προσωπικών                     Άνεργη τον περισσότερο καιρό, βου-
               της επιδιώξεων όσο και του οράμα-                     λιάζει σε σκέψεις απόγνωσης και πέ-
               τός της για την επικράτηση ενός δι-                   φτει σε μια κατάσταση πλήρους αδρά-

               καιότερου πνεύματος στην κοινωνική                    νειας. Έτσι, όταν εκείνος ανοίγει την
               πραγματικότητα, αδυνατεί να εκτιμή-                   πόρτα και μπαίνει με το «άσπρο κά-
               σει ακόμη κι εκείνα που λειτουργούν                   τασπρο κουστούμι» του -που λειτουρ-

               υπέρ της, κι αφήνεται, έτσι, σε μια πο-               γεί ως δείκτης έντονης αντίθεσης σε
   36          ρεία φθοράς που την οδηγεί σ’ ένα                     σχέση με τη διάθεση εκείνης, αλλά
               πρόωρο τέλος.                                         και ως δείκτης των αγαθών του προ-
                                                                     θέσεων-, η ποιήτρια βρίσκεται άπρα-

               «Καμιά φορά ανοίγει η πόρτα σιγά                      γη να τον περιμένει και δέχεται χωρίς
               σιγά και μπαίνεις. Φοράς άσπρο                        καμία αντίρρηση τα χρήματα που αυ-

               κάτασπρο κουστούμι και λινά πα-                       τός με τόση στοργικότητα της αφήνει
               πούτσια. Σκύβεις βάζεις στοργικά                      στο χέρι.
               στη χούφτα μου 72 φράγκα και                          Η ποιήτρια δε διαμαρτύρεται για τα
               φεύγεις.»                                             χρήματα  που  της  προσφέρει,  καθώς

                                                                     δεν έχει ούτως ή άλλως την πολυτέ-
               Η ποιήτρια βιώνει παράλληλες δια-                     λεια να κάνει κάτι τέτοιο. Αναγνωρίζει
               ψεύσεις στη ζωή της που την οδηγούν                   στο πρόσωπο εκείνου έναν πνευματι-

               και την καθηλώνουν στα δεσμά ενός                     κό σύντροφο κι έναν συναγωνιστή,
               ισχυρού  καταθλιπτικού  συναισθήμα-                   γι’ αυτό και δε διστάζει να αποδεχτεί
               τος. Το γεγονός ότι δεν κατορθώνει                    την ελεημοσύνη του. Έχει, άλλωστε,
               να διασφαλίσει ή δεν της προσφέ-                      συμβιβαστεί με τον τρόπο που κυλά η

               ρεται μια συνεχής και ικανοποιητική                   ζωή της, όπως τον προσδιορίζει στην
               επαγγελματική απασχόληση, τη φέρ-                     πρώτη κιόλας ενότητα της συλλογής:
               νει διαρκώς αντιμέτωπη με την πραγ-                   «Μια ζωή λιγούρια ταξιδεύουμε / την

               ματικότητα της οικονομικής ανέχειας.                  ίδια διαδρομή. / Ξευτίλα-μοναξιά-
               Όπως χαρακτηριστικά γράφει στην                       απελπισία. Κι ανάποδα.».
               11η ενότητα της συλλογής «Τρία κλικ
   31   32   33   34   35   36   37   38   39   40   41