Page 34 - mag_67

ΑΝΤΙ ...επΙΛογου

Καμιά φορά ανοίγει η πόρτα

σιγά σιγά και μπαίνεις. Φοράς

άσπρο κάτασπρο κουστούμι και

λινά παπούτσια. Σκύβεις βάζεις

στοργικά στη χούφτα μου 72

φράγκα και φεύγεις. Έχω μείνει

στη θέση που μ’ άφησες για να

με ξαναβρείς. Όμως πρέπει νά

'χει περάσει πολύς καιρός γιατί

τα νύχια μου μακρύνανε κι οι

φίλοι με φοβούνται.

Κάθε μέρα μαγειρεύω πατάτες

έχω χάσει τη φαντασία μου κι

όταν ακούω «Κατερίνα» τρομά-

ζω. Νομίζω πως πρέπει να κα-

34 ταδώσω κάποιον.

Έχω φυλάξει κάτι αποκόμματα

με κάποιον που λέγανε πως εί-

σαι συ. Ξέρω πως λένε ψέμα-

τα οι εφημερίδες, γιατί γράψανε

πως σου ρίξανε στα πόδια.

Ξέρω πως ποτέ δε σημαδεύουνε

στα πόδια.

Στο μυαλό είναι ο Στόχος,

το νου σου ε;

ΚΑΤΕΡΙΝΑ

ΓΩΓΟΥ 1.6.1940-3.10.1993