Page 23 - mag_67
P. 23
του Γεράσιμου Γεωργάτου
τΟ ΑπΟςπΑςμΑ
τΟυ ΑνΑξίμΑνδρΟυ
Από τον Αναξίμανδρο λοιπόν μας Μεταφράζουμε στα νέα ελληνικά:
έχει σωθεί ένα πολύ μικρό κείμενο, "Απ’ όπου γεννιούνται τα όντα εκεί
μόλις τρείς γραμμές, αλλά κατά μία και καταλήγουν πεθαίνοντας, όπως 23
έννοια είναι συναρπαστικό, γιατί επιβάλλει η αναγκαιότητα· γιατί λο-
πρόκειται για το πιο παλιό φιλο- γοδοτούν και επανορθώνουν το
σοφικό κείμενο που διαθέτουμε ένα στο άλλο την αδικία που διέ-
από την αρχαία Ελλάδα. Το έχει πραξαν, σύμφωνα με την τάξη του
διασώσει ο Συμπλίκιος (6ος αι. χρόνου".
μ.χ), αξιόπιστος σχολιαστής του Το απόσπασμα, αν το διαβάσουμε
Αριστοτέλη και άλλων παλιότερων μερικές φορές στα αρχαία ελλη-
φιλοσοφικών κειμένων. Το μικρό νικά, έχει ρυθμό, που είναι χαρα-
αυτό απόσπασμα παρότι είναι πε- κτηριστικό του ποιητικού λόγου.
ζός λόγος, θυμίζει έντονα ποιητικό Αποτελείται από δύο φράσεις με
και εμπεριέχει εκφράσεις καθαρά ίδια δομή που εμπεριέχουν βασικές
αρχαϊκές, γεγονός που ενισχύει αντιθέσεις: α) γένεση – θάνατος,
την άποψη ότι είναι γραμμένο από κατά το χρεών (κατά την αναγκαι-
τον ίδιο τον Αναξίμανδρο. ότητα) β) δίκη – αδικία, κατά την
Λέει λοιπόν ο Αναξίμανδρος: "ἐξ του χρόνου τάξιν. Είναι δηλαδή
ὧν δὲ ἡ γένεσίς ἐστι τοῖς οὖσι, καὶ φτιαγμένο με προσοχή για να απο-
τὴν φθορὰν εἰς ταῦτα γίνεσθαι κατὰ μνημονεύεται εύκολα ώστε να πε-
τὸ χρεών· διδόναι γὰρ αὐτὰ δίκην ράσει αυτούσιο από τον έναν στον
καὶ τίσιν ἀλλήλοις τῆς ἀδικίας κατὰ άλλο στους επόμενους στοχαστές.
τὴν τοῦ χρόνου τάξιν". Από όπου, λοιπόν, γεννιούνται τα
