Page 22 - mag_67
P. 22
Ασ φΙΛοσοφήσουμε…
λοσόφων» δεν αρκέστηκε σε κάτι στον αιώνα πριν τον Αναξίμανδρο
πολύ απτό, αισθητηριακά αντιλη- (8ος - 7ος π.χ αι), ο Ησίοδος θε-
πτό, προφανές και συγκεκριμένο ώρησε ότι τα πάντα ξεκίνησαν από
ως απαρχή των όντων, αλλά ανα- το χάος, κάτι απροσδιόριστο που
ζήτησε κάτι πιο αφηρημένο, αχα- βρισκόταν στο χάσμα μεταξύ ου-
νές, συγκεχυμένο και θολό από το ρανού και γης. Το άπειρο του Ανα-
οποίο προήλθαν και στο οποίο θα ξίμανδρου θυμίζει κάπως το χάος
καταλήξουν τα πάντα. Πρόκειται του Ησίοδου. Ίσως να επηρεάστη-
για σημαντικό και τολμηρό βήμα δι- κε απ` αυτόν και να επέκτεινε τη
αμόρφωσης συνολικού και αφαιρε- σκέψη του.
τικού τρόπου σκέψης. Δυστυχώς στο μοναδικό γραπτό
Και για να επισημαίνουμε τα ίχνη απόσπασμα που μας σώζεται από
της συνέχειας στην εξέλιξη της αν- τον Αναξίμανδρο, η λέξη άπειρο
θρώπινης σκέψης, πιθανόν αυτό το δεν αναφέρεται ώστε να έχουμε
απροσδιόριστο και απέραντο πρώ- κάποιο στοιχείο από πρώτο χέρι.
το υλικό που το ονομάζει άπειρο, ο Γι` αυτό ανιχνεύουμε και υποθέ-
22 Αναξίμανδρος το εμπνεύστηκε από τουμε βασιζόμενοι σε μεταγενέ-
το χάος του Ησίοδου (Θεογονία, στερες αλλά σοβαρές μαρτυρίες,
Έργα και Ημέρες). Ένα τουλάχι- όπως του Αριστοτέλη και άλλων.
