Page 39 - mag_68
P. 39
της Κατερίνας Παναγιωτοπούλου
«Έχετε τρέξει ποτέ σε κι έξυσε το μέτωπό της. της διαδρομής μέτρη-
μαραθώνιο;» είπε ο πα- Συμφώνησα μαζί της. σα τα βήματα του πει-
ρουσιαστής μέσα από Αυτή τη φορά είχαμε ραιώτη Χαρίλαου Βα-
ένα μακρινό πλάνο και καταλάβει και οι δύο. σιλάκου* όταν, στις 10
σκέφτηκα πως ήταν ένα Είδα κι έπαθα μέχρι να Μαρτίου 1896, έτρεξε
καλό ερώτημά προς τη κατεβάσω τα πόδια μου στον πρώτο σύγχρονο
φραουλίτσα. από το κρεβάτι. Ύστε- Μαραθώνιο δρόμο και
«Έχω στα παιδικά μου» ρα, άφησα την τηλεόρα- τερμάτισε πρώτος, με
είπε εκείνη και τίναξε ση να παίζει και χώθηκα χρόνο 3 ώρες και 18
υπεροπτικά τη φράντζα, στο ντους με κλειστά λεπτά, και ...ήρθε δεύ-
που έκρυβε το ένα μάτι μάτια. Το νερό έτρεχε τερος.
της. πάνω μου αρκετή ώρα. Όλη τη νύχτα έτρεχα.
«Τα παπούτσια;» ρώ- Όταν ξύπνησα για τα Το πρώτο φως με βρή-
τησε πάλι ο παρουσια- καλά φόρεσα καθαρή κε να τερματίζω στο
στής. φόρμα, πήρα ένα μπου- άδειο Καλλιμάρμαρο. 39
«Όχι καλέ, στα μικράτα κάλι νερό και βγήκα στη Μια καμπάνα χτυπούσε
μου. Πως το λένε;» νύχτα. Ευτυχώς ο και- χαρμόσυνα. Τα χειρο-
Ούτε ήξερα πως ρός ήταν δροσερός και κροτήματα του ήλιου,
το λέγανε κι ούτε είχα δεν εμπόδιζε την ανάσα που έβγαινε από το πέ-
καταλάβει. Όμως, ο μου. ταλο του σταδίου, μου
σχετικός που παρακο- Έτρεξα τα 42.195 χι- τρυπούσαν τα μάτια. Η
λουθούσε απευθύνθηκε λιόμετρα του αυθεντι- κούραση τραβούσε το
σε μένα: κού μαραθωνίου μέσα σώμα μου στο έδαφος.
«Είναι σημαντικό στο σκοτάδι, χωρίς το «Δεν είμαι για τέτοια
να σταματήσετε να βά- «μπαμ» της εκκίνησης, εγώ», σκέφτηκα και γύ-
ζετε τρικλοποδιές στον χωρίς το δάσος των ρισα πλευρό.
εαυτό σας. Εσείς βάζε- πολύχρωμων δρομέ-
τε τα όρια όχι εκείνος. ων, χωρίς να τσούζουν
Εκεί είναι το κλειδί.» τα μάτια μου από τον
«Εύκολο να το ιδρώτα. Μέσα από τις
λες» είπε η φραουλίτσα υψομετρικές εναλλαγές
