Page 37 - mag_68

της Κατερίνας Παναγιωτοπούλου

Τζάμπα υπολόγισα στον αντιπερισπασμό της τη- πτα να λάβω μέρος σε μαρα-

λεόρασης, μετά τη δεύτερη αλλαγή στο πλάνο θώνιο. Η πρώτη ήταν στην

δεν κατάφερνα να συντονίσω ήχο και εικόνα. Οι τελευταία τάξη του Γυμνασί-
ατάκες τρύπαγαν τις σκέψεις μου και ο νους μου, ου – εξατάξιο ακόμα – ούτε

υποκλινόμενος στην αυτοσυντήρηση, έμπαινε θυμάμαι πόσα χρόνια πριν. Η

κατευθείαν στο αύριο. Τι τα ήθελα εγώ αυτά; καθηγήτρια της γυμναστικής

Το «δέκα μετράς μία κόβεις» με βόλευε. Τουτέ- απογοητευμένη για τη μεγά-
στιν, σκέψου πριν αγοράσεις. Με άλλα λόγια, λη αποχή από το μάθημά της

μην προτρέχεις και κατά συνέπεια μην τρέχεις, έριξε το δόλωμα «οι πρώτοι

πάτα στα πόδια σου σταθερά και άσε να κόψει είκοσι, που θα τερματίσουν

το νήμα κάποιος άλλος. Άλλωστε φαινόταν ότι στον μαραθώνιο, θα πάρουν
δεν τα πήγαινα καθόλου καλά με το τρέξιμο. Τη είκοσι» κι εγώ τσίμπησα.

μία σκόνταφτα όπου εύρισκα, την άλλη γύριζα Έτρεξα, τερμάτισα στη δέκα-

αστράγαλο μέσα σε λακκούβα, την τρίτη μού ερ- τη όγδοη θέση και λιποθύ-

χόταν μία ζαλάδα και το κεφάλι μου άρχιζε να μησα. Το εικοσάρι όμως το 37
χτυπάει σαν γκαζοτενεκές· εν ολίγοις, αν είναι πήρα· χαλάλι οι φουσκάλες

να σκέφτεσαι δέκα ώρες για μια άμεση αντίδρα- στα πόδια από τις ελβιέλες.

ση δε φτουράς, καλύτερα να την αναβάλεις. Κι Άφησα την τηλεόραση να

εγώ αυτό έκανα, την ανέβαλα συνεχώς. μουρμουρίζει και σκεφτό-
Ένας καλεσμένος στην εκπομπή, που δή- μουν ότι στα χρόνια που

λωνε προπονητής, προσπαθούσε να με πείσει πέρασαν από τότε δεν είχα

πως όλα τα έκανα λάθος μόνο και μόνο επειδή ξανατρέξει σε Μαραθώνιο.

τα σκεφτόμουν λάθος. Επέμενε πως το μυστικό «Τι τα θες εσύ αυτά;» μονο-
συστατικό της επίδοσης βρίσκεται μέσα μας και λογούσα κι άλλαζα πλευρό,

ότι μπορούμε να τρέξουμε πολύ καλά, ακόμα κι ξανά και ξανά, μπας και έρ-

αν δεν έχουμε προπονηθεί ιδανικά για τον αγώ- θει ο ύπνος να με πάρει. Που

να μας. Τώρα, εμένα αυτό με βόλευε και, καθώς τέτοια τύχη. Τα «πρέπει» με
εκείνος επαναλάμβανε πως το είχε δει να συμ- πλάκωναν όλα μαζί: να μην

βαίνει ξανά και ξανά, κόντευα να το πιστέψω. ανησυχώ, να ηρεμίσω, να

Βέβαια, αυτό δεν με εμπόδιζε να παραδεχτώ ότι κοιμηθώ, να ξεκουραστώ για

για δεύτερη φορά είχα αποφασίσει απερίσκε- τον αγώνα. Τι είχα να χάσω;