Page 55 - mag_72
P. 55
της Μαριάννας Κουμαριανού
Για αρχή, αναζητώ τον ορισμό: αγάπη θένας στέκεται μόνος του. Έχει τον
είναι μια ψυχική διάθεση που κυριαρ- δικό του χορό. Τον δικό του τρόπο
χείται από αισθήματα φιλίας, στορ- και ταυτόχρονα συνυπάρχουν, ο ένας
γής, συμπάθειας, τρυφερότητας, στηρίζει και ενισχύει τον άλλο, χωρίς
αφοσίωσης. Θα έλεγα ότι ο ορισμός να τον περιορίζει, μειώνει, υποδαυλί-
με ικανοποιεί. Όμως μου φαίνεται ζει. Αν ένας από τους δύο δεν μπορεί
θεωρητικός. Απέχει από το τι είναι η να υποστηρίξει τον εαυτό του, τότε και
αγάπη στην πράξη και πώς συνδέεται ο συνοδός καθίσταται «ανίκανος» να
με τον εαυτό και τους άλλους. βοηθήσει. Είναι ο καθένας μόνος και
οι δύο μαζί, ταυτόχρονα.
Την ίδια στιγμή, μου έρχεται ο ύμνος
της αγάπης, του Αποστόλου Παύλου. Με άλλα λόγια, μπορώ να αγαπώ μόνο
Συμπληρώνει πολλά στο τι είναι αλλά όταν και εάν έχω φροντίσει τον εαυτό
και τι δεν είναι αγάπη, τι κάνει και τι μου σωστά ώστε αυτό που κάνω για
δεν κάνει: Είναι ευεργετική, ωφέλι- τον άλλο (τον κάθε άλλο άνθρωπο)
μη, δε ζηλεύει, δεν καυχιέται, δεν εί- να βγαίνει σαν εκχύλισμα, σαν κάτι
ναι περήφανη, ανέχεται, πιστεύει, ελ- που υπάρχει μέσα μου σε αφθονία και 55
πίζει… Όλα αυτά είναι όμορφα, αλλά δίνοντάς το, αυτό πολλαπλασιάζεται.
δεν μου δίνουν το τι κάνω εγώ όταν Γιατί, αν μιλάμε για αγάπη και η αγάπη
αγαπώ, πού και πώς ενεργώ, πού που «δίνω» με κάνει να στεγνώνω σαν
βρίσκονται οι πράξεις μου, η ακεραι- άνθρωπος, τότε κάτι δεν πάει καλά.
ότητά μου, ο σεβασμός.
Εδώ, μου έρχεται μια άλλη εικόνα: θα
Περνώντας τα χρόνια, και στην προ- περιέγραφα την αγάπη σαν τις πηγές
σπάθεια να ζω και να υπάρχω με τη ενός ποταμού. Ένας ποταμός που ξε-
θέλησή μου μαζί με ανθρώπους και διψάει ό,τι υπάρχει γύρω δεν στερεύει
όχι παθητικά, επειδή έτσι έτυχε να ούτε λιγοστεύει.
συμβαίνει, βλέπω ότι η αγάπη δεν
μπορεί παρά να είναι κάτι απολύτως Τι γίνεται όμως στην πραγματικότη-
ενεργητικό. Είναι πράξη. Όχι παθητι- τα; Πόσο όλα αυτά τα ωραία είναι και
κή αποδοχή πραγμάτων-καταστάσε- πραγματικά και μπορούμε να τα συνα-
ων ούτε σκέψη. Είναι μια αδιάκοπη ντήσουμε ή να τα κάνουμε πράξη.
(συν)δημιουργία των καταστάσεων.
Τρόπος να υπάρχεις μέσα στα πράγ- Παίρνοντας, ξανά, τον πρώτο ορισμό
ματα. που είδαμε, μπορώ κάλλιστα να πω
ότι η αγάπη είναι ψυχική διάθεση. Εί-
Μου έρχεται έντονα η εικόνα ενός ναι ένας τρόπος να υπάρχω μέσα στα
ζευγαριού που χορεύουν ταγκο. Κα- πράγματα, να τα «ντύνω». Είναι το να
