Page 83 - mag_74

της Έλενας Καρανικολού

http://missy-merida.blogspot.gr/

Μου κράτησε το χέρι ένα πρωινό,

δεν ήξερα πως να φτάσω ως τον ατελή εαυτό μου

και με καθοδήγησε μέσα από βροχές, φουρτούνες

και ηλιοβασιλέματα.

Τον ρωτούσα επίμονα το όνομά του μα τίποτα,

βουβός μετρούσε τα δάχτυλά μου μέσα στα δικά του

και χαμογελούσε όταν τον κοιτούσα.

Ήταν σίγουρος για όλα, χωρίς δισταγμό τον ακολούθησα

σε ένα μακρύ και γεμάτο εναλλαγές ταξίδι.

Ενώσαμε κάθε βήμα ρυθμικά μέχρι που με κοίταξε και είπε:

η ατελής α-τελειότητα μας οδήγησε εδώ, τι βλέπεις;

Κοίταξα τριγύρω κι οι πολύχρωμες πεταλούδες 83

στριφογυρνούσαν το στέρνο μου,

τα χέρια μου είχαν γεμίσει χρώματα

και μπορούσα να δω μέχρι την άκρη του κόσμου.

Διαύγεια και ανάσες χόρευαν στο κεφάλι μου

σε έναν μεθυστικό χορό.

Γύρισα να τον βρω κι είχε χαθεί μέσα

σε ένα απέραντο χαμόγελο.

Είχαμε φτάσει ψηλά.

Σε μια ανώτερη δόνηση γίναμε ένα,

δύο άγνωστοι ατελείς σε μια ολοδική μας

α-τελειότητα!