Page 57 - mag_75
P. 57
του Βελισάριου Θώδη
Διαφορετικότητα ορίζουμε συνήθως πολλοί, που δεν καταλαβαίνουν ότι η
το σύνολο των προσωπικών στοιχεί- διαφορετικότητα μας είναι και η δύνα-
ων ενός ατόμου που το ξεχωρίζουν. μη μας σαν έμβια όντα. Η διαφορετι-
Η διαφορετικότητα είναι σημαντική, κότητα μας είναι που μας κάνει πράγ-
γιατί αποτελεί βασικό μηχανισμό της ματι να προχωράμε. Και δεν μπορώ
εξέλιξης των ειδών. Επομένως είναι να καταλάβω εκείνους που τα βάζουν
απαραίτητη για την επιβίωση και την με τη διαφορετικότητα, δηλαδή σε τι
ισορροπία στη φύση. Άρα, ως κομμά- σε ενοχλεί ρε άνθρωπε ένα έγχρωμο
τια αυτού του φυσικού κόσμου οφεί- παιδάκι που παίζει με ένα λευκό; Ένας
λουμε να τη σεβόμαστε. φίλος μας γκέι που κρατάει από το
Διάβασα κάπου, και θα συμφωνήσω χέρι το αγόρι του και αγαπημένοι περ-
απόλυτα. Τι είναι αυτό που κάνει τον πατούν και χαίρονται τη ζωή; Το αντί-
κάθε άνθρωπο να ξεχωρίζει από κά- στοιχο μια γυναίκα που φιλιέται πχ με
ποιον άλλο άνθρωπο; Είναι κάποια μια άλλη γυναίκα; Ένας τυπάκος πα-
στοιχεία του χαρακτήρα του, της εμφά- ρακάτω που είναι άθεος; Κάποιος πιο 57
νισης του, του δέρματος του που κάνει πέρα που δεν το εξέφραζε το αντρικό
να ξεχωρίζουμε οι άνθρωποι μεταξύ σώμα που είχε και το έκανε γυναικείο;
μας και να μην είμαστε ένα flat, βαρε- Ένας λίγο πιο κει με παραπανίσια κιλά
τό σύνολο, που ακόμα κι εμείς οι ίδιοι και γυαλιά; Μια πιο κάτω κοντούλα;
θα βαριόμασταν τους εαυτούς μας. Γιατί στέκεσαι τόσο πολύ σε όλα αυτά
Για σκέψου να ξυπνάγαμε κάθε πρωί ρε ΑΝΘΡΩΠΕ; Ποια ματαιοδοξία γεμί-
και να βλέπαμε πχ άσπρου δέρματος ζουν όλα αυτά μέσα σου; Γιατί μπαί-
ανθρώπους, με μαύρα μαλλιά καρ- νεις στο τρυπάκι να ξεχωρίζεις τους
φάκια και καφετιά μάτια… όλοι όμως ανθρώπους με βάση το χρώμα, το
flat, χαχαχα και μόνο που το σκέφτηκα δέρμα, τα κιλά, τη σεξουαλικότητα και
γούρλωσαν οι κόρες των ματιών μου και και; Νομίζω ξεκάθαρα πως κά-
και ένα περίεργο είδος ρίγους διαπέ- ποιες δικές σου ανασφάλειες θέλεις
ρασε το σώμα μου, φτάνοντας μέχρι να καλύψεις ή ακόμα πιο απλά είσαι
βαθιά μέσα μου. Πω πω για σκέψου από αυτούς που δεν τόλμησαν ποτέ να
ρε συ να κοιτάς κι όλοι γύρω σου να εκφράσουν τη διαφορετικότητα τους
‘ναι ίδιοι, σαν κόπιες από εργοστάσιο γιατί ντρέπονταν γι’ αυτή.
κάποιας μαζικής παραγωγής. Κι επειδή μια νέα σχολική χρονιά ξε-
Τραβηγμένο, αλλά είναι, δυστυχώς κίνησε και όπως πάντα τα παιδιά δεν
