Page 100 - mag_78
P. 100
μΙΚΡες ΙςΤοΡΙες
τα σάρωθρα
και τα κοάλα
Αποβολές Για άλλη μια φορά, άπλωσες με τη σει-
ρά όσους πρόλαβες από τους κλώνους
του ιδρωμένου σώματός μου, φτιάχνο-
ντας μ’ αυτούς έναν φράχτη στο τεράστιο
στρώμα σου.
Περίμενες νευρικά, απλά να στεγνώ-
σουν, για να ελέγξεις πόση απ’ την αρ-
μύρα σου έχει κρατήσει η δική τους.
Δεν μου έκανε καμμία εντύπωση που τη
δοκίμασες κιόλας. Αλλά δε με ξεγελάς.
Ο Σπύρος Διαμάντης στα είκοσι έξι του Δεν το έκανες τόσο για να πειστείς, αλλά
χρόνια, έχει καταφέρει να φέρει εις πέρας για να συνεχίσεις να διψάς το ίδιο γι αυ-
το πρώτο του-εφηβικό τότε-όνειρο, σπου- τούς.
δάζοντας μαθηματικά. Παράλληλα βέβαια
-για να μπούμε και στο θέμα μας- έκανε Έπειτα, τους σκέπασες κάπως βιαστικά
συχνά πυκνά τις επισκέψεις του στην αχα- με το λευκό μας σεντόνι, αφήνοντας απ’
100 100 νή βιβλιοθήκη της λογοτεχνίας. Ωστόσο τον καθένα, αυστηρά να φαίνεται μόνο
πάντα γέμιζε τύψεις για τα βιβλία που δεν το χέρι, που ήξερες ότι ήταν πάντα έτοι-
διάβαζε, πόσο μάλλον γι αυτά που άφηνε μο για ζεστή χειραψία.
στη μέση, αλλά αυτό είναι άσχετο. Όσον Είχες πλέον τα απολύτως απαραίτητα
αφορά τις επισκέψεις του στο χώρο της
γραφής, αυτές θα μπορούσαμε να πούμε για να μου συστηθείς ξανά ως γυναίκα.
ότι, ξεκίνησαν αρκετά αθόρυβα, σε μικρή Και σου έφταναν αυτά.
ηλικία, κυρίως με την καταγραφή κάποιων Ούτως ή άλλως, τελευταία δεν είχες
σκέψεών του σε διάφορα χαρτάκια, τα αντοχή στις έντονες μυρωδιές. Έκλεινες
οποία τώρα που το έφερε η κουβέντα απ’ τη μύτη σου.
ότι λέει ο ίδιος, ούτε που θυμάται από
πότε αγνοούνται. Το τελευταίο διάστημα Έλεγες ότι σου έφερναν μια άσκοπη
-για να επανέλθουμε στο θέμα- ενήλικος αναγούλα, διαφορετική απ’ αυτή που
πια, αποφάσισε να της ξαναχτυπήσει την κυνηγούσες τόσο πολύ να αποκτήσεις.
πόρτα, οργανωμένος πλέον, κρατώντας Δεν άργησες να μετατρέψεις την κάθε
μολύβι και μπλοκ σημειώσεων και η αλή- χειραψία σε πρόστυχο χάδι.
θεια είναι, πως τον δέχτηκε υπερβολικά
θερμά, καθιστώντας μάλλον την επίσκεψή Πράγμα εντελώς στοχευμένο, αλλά το
αυτή αρμένικη. δέχτηκα αβίαστα με μια κρυφή χαρά,
Υ.Γ. Όσον αφορά το δεύτερο του όνειρο- αφού ήταν ο μόνος τρόπος να ακούσω
ενήλικο κι αυτό τώρα πια-είναι, να παρα- ξανά τα έντονα σκαμπανευάσματα της
μείνει αυτή η βίζιτα που προαναφέραμε, ανάσας σου μαζί με την κορύφωση.
αρμένικη.
Κι ας μου θύμιζε το πόσο μου έλειπες