Page 44 - magazine_86
P. 44
Λευτεριά ΧΡΙΣΤουΓεΝΝΙΑΤΙΚΑ
στουσ
κάΛικάντζάρουσ
μαγαζιά, ψώνισε, αγόρασε καινούρια τίποτα δεν καταλάβαινες, τίποτα δεν
ρούχα, μην είσαι κρυόκωλη!» σου σε άγγιζε αλλά συμμετείχες, πάντα
έλεγαν οι φίλοι σου κι εσύ μουρμου- συμμετείχες «για το καλό!».
ρίζοντας κοίταγες μέσα από τα λα- Τα τελευταία χρόνια δεν ήταν εύκολο
μπιόνια την παραμορφωμένη πραγ- να πηγαίνεις στα καλέσματα γιατί δεν
ματικότητα «Για να το λένε όλοι, δίκιο είχες πολλά λεφτά, τα περιθώρια στέ-
θα έχουν. Εγώ είμαι η γκρινιάρα και η νευαν, στην δουλειά σου τα πράγματα
ανάποδη της ιστορίας φαίνεται. Άντε! δεν πήγαιναν καλά και αυτά τα άτιμα
Να σας κάνω τη χάρη! Για το καλό!». τα καλικαντζαράκια δεν έκαναν καλά
Μέρες που είναι… τη δουλειά τους, ποτέ δεν προλάβαι-
Και να τα πρώτα τραπέζια πίστα στα ναν να ροκανίσουν το ρημάδι το δέ-
μπουζούκια, ρεβεγιόν βλέπεις! Χαρά ντρο της γης, να πέσει μια και καλή να
ζωής! Και να τα γαρύφαλλα και τα ου- γκρεμιστεί ήθελες τέτοιο που ήταν, να
ίσκια και τα κουνήματα και τα στρα- ξαναχτιστεί από την αρχή ήθελες τέ-
φταλιστά μπουστάκια που ξεχείλιζαν τοιο που ήταν, να γίνουν όλα καινού-
σάρκα και ιδρωμένη γιορτίλα, και συ ρια ήθελες τέτοια που ήταν τα παλιά,
44
να φύγεις ήθελες, να φύγεις «μα καλά αλλά πάλι δε μίλαγες γιατί οι υπόλοι-
βρε κορίτσι μου, παλαβή είσαι; Σκάσε ποι σε πίεζαν και κατέβαζαν τα μού-
ένα χαμόγελο βρε! Χαμογέλα! Γιορτές τρα τους στις αντιρρήσεις σου και δεν
είναι! Για το καλό βρε!» ήθελες να τους κακοκαρδίσεις «έλα
Και στο γιορτινό τραπέζι με τα μούτρα βρε κορίτσι, χαμογέλα αγάπη μου,
στο πάτωμα πήγαινες. Δεν μπορού- θα πάρουμε ένα δάνειο και θα ψωνί-
σες να καταλάβεις τι εμπνεύσεις ήταν σουμε και δώρα και ρούχα. Χαμογέλα
αυτές! Μαζευόντουσαν γύρω από ένα αγάπη μου! Για το καλό!»
τραπέζι άνθρωποι που είχαν να ιδω- Χαμογελούσες «για το καλό» και υπό-
θούν από το Πάσχα και οι ανταλλαγές γραφες τα εορτοδάνεια κι έσφιγγες το
ευχών έδιναν κι έπαιρναν «μα αφού χέρι του υπάλληλου στην τράπεζα, το
δεν συμπαθούν ο ένας τον άλλο, για- λαιμό του ήθελες να του σφίξεις αλλά
τί τρώνε μαζί; Τι στο καλό εύχονται ο πάλι δεν έκανες καμιά κίνηση, «για το
ένας τον άλλο αφού μετά θα θάβουν η καλό» έπαιρνες τα δανεικά λεφτά και
μία το φουστάνι της άλλης και θα με- τα ’δινες στους άλλους, να ντυθούν,
τράνε τα κιλά που έβαλαν στο μεταξύ» να στολιστούν, να γίνουν σα χριστου-
αναρωτιόσουν αλλά άχνα δεν έβγαζες γεννιάτικο στραφταλιστό δέντρο, να
«για το καλό». Παρατηρούσες τα χα- ανέβουν στο τραπέζι και να χαρούν τα
μόγελα, τα χέρια που τσούγκριζαν τα δικά τους δεκαπέντε λεπτά διασημό-
ποτήρια και το κρασί που έρρεε και τητας! «Χαμογέλα αγάπη μου! Γιορτές
