Page 47 - magazine_86
P. 47

της Κατερίνας Παναγιωτοπούλου











               Όλη η ζωή του Χρήστου είχε σκεπαστεί                  κός ύπνος στον καναπέ, περιμένοντας
               από  μια  σκόνη  καθυστέρησης. Καθυ-                  τον παππού να σηκωθεί από τη μεση-

               στέρησε ο πατέρας του να συγκρατή-                    μεριανή σιέστα, τον πατέρα του να γυ-
               σει τις ορμές του γιατί είχε πιεί και δεν             ρίσει από τη δουλειά για να στολίσουν

               ήξερε τι έκανε, καθυστέρησε η μάνα του                το δέντρο, τη γιαγιά και τη μητέρα του
               να γεννήσει καθότι Χριστούγεννα και ο                 να φτιάξουν γλυκά και κουλουράκια για

               γιατρός ήταν σε ρεβεγιόν, καθυστέρη-                  την οικογένεια και τον Άη Βασίλη. Τελι-
               σαν και οι ειδικοί να παραδεχτούν ότι το              κά, κάποιο βράδυ ο πατέρας επέστρεφε

               κινητικό του πρόβλημα ξεκίνησε επειδή                 νωρίτερα και δοκίμαζε πρώτος όπως
               άργησε να οξυγονωθεί ο εγκέφαλος.                     κάθε χρόνο τα μελομακάρονα που μό-

               Έτσι, εγκαταστάθηκε η καθυστέρηση                     λις είχαν βγει από το φούρνο. Όταν άρχι-
               στη ζωή του όμως λόγω της κατάστα-                    ζε να στερεώνει τα φωτάκια στο δέντρο

               σής του δεν το συνειδητοποίησε νωρίς.                 και τα μικρότερα στολίδια στα πιο ψηλά
               Έγινε από μόνο του μετά την εφηβεία,                  κλαδιά του, ο Χρήστος έβρισκε μια καλή

               εκείνα τα Χριστούγεννα που καθυστέ-                   θέση δίπλα του και κρέμαγε στα χαμηλά
               ρησαν να τα γιορτάσουν. Δηλαδή –τι                    τις μεγαλύτερες μπάλες. Όταν τελείωναν                     47

               καθυστέρησαν;– δεν τα γιόρτασαν καν.                  με τα στολίδια, η μητέρα έβαζε τη χρυσή
               Ήταν τότε που ο παππούς καθυστέρησε                   γιρλάντα στο δέντρο και ο πατέρας τον

               να διασχίσει το δρόμο και τον παρέσυρε                σήκωσε ψηλά για να κρεμάσει το αστέρι
               μια μηχανή· για κάποιους μήνες έμεινε                 της κορυφής. Ύστερα, άνοιγαν τον δια-

               στο νοσοκομείο παρέα με τον αναβά-                    κόπτη και το σαλόνι γέμιζε με φώτα και
               τη της. Καθυστερούσε λοιπόν η γιαγιά                  χρώματα χριστουγεννιάτικα. Η τελετή

               τα βράδια να γυρίσει γιατί περίμενε την               συνεχιζόταν με το άναμμα των κεριών
               αποκλειστική, καθυστερούσε κι ο πα-                   και το «Ήρθαν τα Χριστούγεννα και η

               τέρας του γιατί έχανε το λεωφορείο. Κι                Πρωτοχρονιά», που το τραγουδούσαν
               όσο καθυστερούσε να παγώσει η μαται-                  με όλη τη δύναμη της ψυχής τους. Στο

               ότητα στο μυαλό της μάνας του, τόσο κα-               τέλος η μητέρα έφερνε μελομακάρονα
               θυστερούσε κι εκείνος να βρει το δρόμο                για όλους και η γιαγιά το γάλα για να τα

               του. Απ’ ότι έλεγαν κάθε χρόνο μετά τα                βουτήξουν.  Κάθε  χρόνο  τέτοιες  μέρες
               «χρόνια πολλά», εκείνη τη χρονιά καθυ-                όλα γίνονταν ίδια κι απαράλλακτα κι

               στέρησε να φύγει και ο χειμώνας.                      εκείνος χαιρόταν τη χριστουγεννιάτικη

               Με το που έφτανε ο Δεκέμβρης ο Χρή-                   ρουτίνα του από τον καναπέ. Τίποτα δεν

               στος έμπαινε σε μια διαδικασία προετοι-               τον έκανε να βιάζεται ούτε τα δώρα, που
               μασίας, υπομένοντας τις καθυστερήσεις                 θα έμπαιναν κάτω από το δέντρο όπου

               των άλλων. Συχνά τον τύλιγε ένας γλυ-                 να ’ναι. Ένας καημός τον έτρωγε μόνο:
   42   43   44   45   46   47   48   49   50   51   52