Page 50 - magazine_85
P. 50
πΑΡουΣΙΑΣή
αρκέστερη ύπαρξη. Όπως ο Σολωμός έδω- Βουτάνε στη λάσπη
σε στην Ελληνική Ποίηση τη νέα δημοτική Όμως βλασταίνουν
γλώσσα, εγώ θα δώσω τη νέα ποίηση στην Από τη σκιά κερδισμένα
Ελλάδα.» Στην τρύπα της λήθης
Η μορφολογία των ποιημάτων του Σαρα- Κοιτάζουν το τίποτα
ντάρη τον τοποθετεί στην πρωτοπορία της Αφοσιωμένα στο μαρασμό
εποχής του. (13.12.1937)
Ο Μήτσος Παπανικολάου τον χαρακτηρίζει, Σ’ αυτά μπορούμε να παρατηρήσουμε με
ως «έναν από τους μετρημένους στα δάχτυ- ευκολία και όλα τα άλλα στοιχεία που ση-
λα του ενός χεριού μοντέρνους»,(«Γιώργου μειώνει ο Άγρας: «τα σκοτεινά θέματα» που
Σαραντάρη: ‘Στους φίλους μιας άλλης χα- προέρχονται από τη μεταφυσική διάσταση
ράς’», περ.Ν. Εστία, τεύχ. 326 (1940), σ. της ποίησής του, τον ελεύθερο στίχο, ο
904). οποίος όμως διαθέτει εμφανώς ρυθμό και
Οι αρνητικές παρατηρήσεις του Τέλλου έντονη μουσικότητα, την (πλήρη πια από το
Άγρα στη θετική συνολικά κριτική του για 1937) έλλειψη στίξης.
τα «παράξενα ποιήματα» της πρώτης συλ- Ας προσθέσουμε εμείς τις κιναισθητικές ει-
50 λογής του Σαραντάρη, τις Αγάπες του κόνες (έλα ήλιε αυτί μου), τη διατάραξη της
χρόνου, συνοψίζουν τα μοντερνιστικά χα- σύνταξης και τις παραθέσεις όρων ασυμβί-
ρακτηριστικά τους, που ήταν φυσικό να βαστων εκ πρώτης όψεως (ο ήλιος ύπνος),
ξενίσουν στην εποχή του. (περ. Ρυθμός, που φαίνονται καλύτερα στο παρακάτω
1934). Αυτά τα στοιχεία όμως, τον κάνουν ποίημα:
τόσο επίκαιρο στη δική μας: Η λύπη ο κήπος/Ο ξανθός έφηβος/Ο κό-
«(...)τα θέματα σκοτεινά κι ανεξήγητα. Ο σμος των κοριτσιών/Με τις πλουμιστές φω-
στίχος; όχι απλώς ελεύθερος αλλ’ απολε- νές/Με την αχανή προσευχή/Με τα λουλού-
λυμένος, χωρίς ίχνος από ρυθμό, μέτρο, δια που χορταίνουν/Τις άπληστες καρδιές/
ομοιοκαταληξία· ακόμη σκοτεινότερη η Λυμαίνονται τον ύπνο μου/Όπως τα κοχύλια
γλώσσα (...) τελείως παραμελημένη στί- που αγάπησα/Στα πρώτα χαράματα/Στα θα-
ξη, εικόνες απεριόριστες, απροσδιόριστες, λασσινά χρόνια
απολύτως ασύλληπτες(...)». Μάρτης 1936
Αξίζει να δώσουμε χαρακτηριστικά παρα- Και ακόμα την επανάληψη, που συμβάλλει
δείγματα για το τελευταίο στοιχείο που επι- πολύ συχνά στην έντονη μουσικότητατου
σημαίνει ο Άγρας, και αποτελεί ένα από τα στίχου: Η μέρα απόψε είναι σαν άσπιλη
γοητευτικότερα χαρακτηριστικά του έργου παρθένα/Η μέρα απόψε γλεντάει σ’ ένα της
του Σαραντάρη, τη σύνθεση των εικόνων: ύπνο/Σ’ ένα της ύπνο κοιμάται τον ύπνο των
Χαμηλά ζώα ανθρώπων/Κι οι άνθρωποι όλοι στον ύπνο
Συνηθισμένα στη σιωπή τους ξυπνάνε/Ξυπνάνε και αγκαλιάζονται
Τρώνε την τροφή του ανθρώπου (Στους φίλους μιας άλλης χαράς, 1940)
Ανήξερα δεν φταίνε Η θεματική των ποιημάτων του , του Σαρα-
