Page 46 - mag_104
P. 46
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΉ
Βικτώρια Σαμοθράκη
Κατά καιρούς δημοσιεύω και κάποια ποι- και την τέχνη, ένα χώρο δηλαδή πολιτι-
ήματά μου. (Γι’ αυτό το θέμα να θυμηθείτε στικό και θεραπευτικό συνάμα, αστείο
να με ρωτήσετε την επόμενη φορά χαχα- και σοβαρό μαζί. Ελπίζω κάποτε να τα
χα ). Κάποιοι φίλοι μου, πάντως, με ρωτά- καταφέρω. Προς το παρόν χαίρομαι που
νε «πώς τα συνδυάζεις όλα αυτά σε ένα παρέχω τις υπηρεσίες μου σε ένα φορέα
προφίλ;». Αφενός μεν είμαι ένας πολυ- που επιτελεί αυτόν τον τόσο ουσιαστικό
διάστατος άνθρωπος, αφετέρου νομίζω κοινωνικό ρόλο. Αγαπώ την δουλειά μου
ότι, σε αυτούς τους δύσκολος καιρούς γιατί μου έχει χαρίσει και τη δυνατότητα
που ζούμε, έχουμε όλοι ανάγκη από λίγη να βιοπορίζομαι αξιοπρεπώς, αλλά και
«ελαφρότητα» και χιούμορ. Προσωπικά, άπειρες στιγμές συγκίνησης, ειδικά όταν
κάνω μια δουλειά η οποία απαιτεί, όπως βλέπω ανθρώπους που μέχρι πρότινος
καταλαβαίνετε, μεγάλα ψυχικά αποθέμα- ήταν διαλυμένοι να ανθίζουν και να μετα-
τα, αφού ερχόμαστε σε καθημερινή επα- μορφώνονται. Παρόλα αυτά, ξέρω πολύ
φή με τον πόνο και το θάνατο. Έχω ανά- καλά ότι αυτή η δουλειά έχει συνήθως
γκη λοιπόν από το γέλιο και προσπαθώ, ημερομηνία λήξης, με την έννοια ότι συ-
46 μέσα από αυτό που κάνω, να το χαρίζω χνά καραδοκεί, και μάλιστα με έναν τρόπο
ύπουλο, το λεγόμενο burn out, καίγεσαι
και σε άλλους ανθρώπους. Στην τελική,
πόσο σοβαρή είμαι το αποδεικνύω κάθε δηλαδή ψυχικά, χωρίς καν κιόλας να το
μέρα στην δουλειά μου. Στο facebook καταλάβεις... Όσο ακόμα έχω τα ψυχικά
έχω κάθε δικαίωμα να κάνω τον χαβαλέ αποθέματα, θα υπηρετώ αυτό το λειτούρ-
και την πλάκα μου. Άλλο είναι η σοβαρό- γημα. Όταν όμως χτυπήσει το εσωτερικό
τητα και άλλο η σοβαροφάνεια νομίζω. καμπανάκι, εύχομαι να έχω πια διαμορ-
φώσει τις συνθήκες για το επόμενο βήμα.
Η τέχνη και η θεραπεία, πάντως, θέλω να
◗ Έχεις κάποιο όνειρο για το μέλλον; υπάρχουν στη ζωή για όσα χρόνια ακόμα
Έχω ναι, εφόσον είμαι υγιής, αλλά και ευ- «καίει το καντήλι μου».
τυχισμένη στην προσωπική μου ζωή, θα ◗ Σ' ευχαριστούμε πολύ για όλα και σου
ήθελα κάποια στιγμή να δημιουργήσω ευχόμαστε να φτιάξεις αυτόν τον χώρο
έναν χώρο που να ενώνει τα δύο μεγά- που ονειρεύεσαι Βικτώρια!
λα κεφάλαια της ζωής μου, τη θεραπεία
Μέρος του φωτογραφικού υλικού ανήκει στους δημιουργούς Ιωάννη Κουρταλή, Κωνσταντίνο
Κουτσόγιαννη και Μιράντα Παύλου
