Page 15 - mag_104
P. 15
του Γεράσιμου Γεωργάτου
χαν γεννηθεί οι γονείς τους και οι σε να κληρωθεί, όχι να εκλε-
πρόγονοί τους, ανεξάρτητα από το γεί. Οι Αθηναίοι ήταν κατά της
πριν από πόσες γενιές είχαν εγκα- εκλογής, με εξαίρεση τους 10
τασταθεί εκείνοι οι πρόγονοι στην στρατηγούς, ένα αξίωμα, που
Αθήνα. Μάλιστα μερικοί από θεωρούσαν ότι δεν μπορεί να
τους πιο διάσημους Αθηναί- το ασκήσει ο καθένας, γιατί
ους, όπως επί παραδείγματι ο απαιτούσε ειδικές ικανότητες.
Λυσίας ή αργότερα ο Αριστο- Άρα, τους μόνους που εκλέγουν οι
τέλης, δεν ήταν αθηναίοι πολί- Αθηναίοι με ψηφοφορία - με άμε-
τες, δεν απέκτησαν ποτέ αυτόν ση βέβαια ψηφοφορία - είναι οι
τον τίτλο, παρότι έμεναν στην στρατηγοί τους, οι οποίοι άλλαζαν
Αθήνα και συνεισέφεραν στη και αυτοί κάθε χρόνο. Επομένως
δόξα της. Ο Λυσίας μάλιστα για να διατηρηθεί κάποιος στην
και η οικογένειά του μετείχαν εξουσία και να μην περιμένει την
όχι μόνο στην πνευματική ζωή πιθανότητα της κλήρωσης, όπως 15
της Αθήνας, αλλά ήταν και από π.χ ο Περικλής, έπρεπε να εκλέγε-
τους πρωταγωνιστές της απο- ται στρατηγός, είτε είχε στρατηγικά
κατάστασης της δημοκρατίας προσόντα, είτε όχι. Ο Περικλής φυ-
μετά τους Τριάντα Τυράννους σικά διέθετε τέτοια προσόντα, απ’
και παρόλα αυτά ο Λυσίας δεν ό,τι μας μεταφέρει ο Θουκυδίδης.
απέκτησε ποτέ το δικαίωμα του Αλλά και να μην είχε, θα μπο-
πολίτη. ρούσε να εκλέγεται στρατηγός,
Οι Αθηναίοι, δηλαδή, για λόγους επειδή ήταν προβεβλημένος και
που μας διαφεύγουν, κράτησαν δημοφιλής, γιατί αυτό ήταν το
κλειστό το σώμα των πολιτών και μόνο εκλεγμένο αξίωμα.
τα όρια της αρχαίας ελληνικής δη-
μοκρατίας. Αντιστοίχως, δύσκολα
γίνεται κατανοητή και η προτεραιό-
τητα της κλήρωσης έναντι της εκλο-
γής, που ήταν κυρίαρχο στοιχείο
της αθηναϊκής δημοκρατίας. Την
επέβαλαν ο Εφιάλτης και ο Περι-
κλής. Οποιοσδήποτε μπορού-
