Page 33 - mag_101
P. 33

του Βελισάριου Θώδη











               είναι ακόμα εδώ… έτοιμοι πάντα                        το τσιγάρο μας και πίνοντας το

               να αντιμετωπίσουν την επόμενη                         ποτό μας. Κι όμως για έναν τρελό
               αναποδιά σαν να μην έχουν περά-                       και λόγο γίνεται, κι αυτός ο λόγος

               σει άλλη, με μια δύναμη που ανα-                      λέγεται εσωτερική δύναμη και

               βλύζει, από τα τσακισμένα κορμιά                      πνευματική οξυδέρκεια.

               και τις τσαλακωμένες ψυχές  τους,                     Την επόμενη φορά λοιπόν που θα

               λες και είναι σπασμένος πίδακας                       βγεις έξω και θα θέλεις να παρα-
               νερού, που ξεχύνεται με ορμή. Σε                      τηρήσεις, ρίξε μια ματιά και στα

               όλους αυτούς τους ανθρώπους                           βλέμματα των ανθρώπων, θα δεις

               είδα ακριβώς το ίδιο… και να ξέ-                      πόσα έχουν να σου πουν, και μη
               ρεις τα μάτια δεν λένε ποτέ ψέμα-                     φοβηθείς... προσέγγισέ τους... και

               τα, εκεί κρύβεται η ζωή και η αλή-                    μη φοβηθείς να μάθεις την αλήθεια

               θεια του καθενός μας.                                 τους και τη ζωή τους όσο σκληρή

               Έμαθα  τις  ιστορίες  του,  έκλαψα,                   κι αν είναι. Γιατί μόνο και μόνο                           33

               σφίχτηκα για να μην σπάσω, είπα                       τότε θα καταλάβεις ποιοι είναι οι

               πως δεν γίνεται να υπάρχουν άν-                       πραγματικοί νικητές σε τούτη εδώ
               θρωποι γύρω μας που να τους                           τη ζωή. Εγώ ξέρω, γιατί είδα, για-

               έχει δώσει η γαμημένη η ζωή                           τί μίλησα, και ναι ξέρω πως νίκη-

               τόσα να αντέξουν, δεν γίνεται να                      σαν, νίκησαν πολλά, νίκησαν τον

               μπορεί να τα σηκώσει άνθρωπος                         ίδιο τους τον εαυτό, νίκησαν τον
               όλα αυτά και να είναι εδώ και να                      κόσμο γύρω τους, βγήκαν απ’ τα

               μπορεί να μιλάμε, κάνοντας το                         δικά τους συντρίμμια μόνοι, τσα-

               τσιγάρο μας και πίνοντας το ποτό                      κισμένοι ναι, πληγωμένοι ναι, χα-

               μας. Δεν γίνεται ρε φίλε να υπάρ-                     μένοι ίσως, επιβίωσαν όμως και
               χει  τόσος  πόνος,  τόση  ανισότητα,                  άντεξαν, κι αν αυτό δεν είναι νίκη

               τόσος εξευτελισμός της ανθρώπι-                       φίλε μου τότε τι είναι;

               νης ύπαρξης κι όμως να είναι εδώ

               και να μπορεί να μιλάμε, κάνοντας



               *Συνήθως η έμπνευση έρχεται από κάποιο τραγούδι, από κάποιο βιβλίο, από κά-

               ποιο γεγονός, το παραπάνω όμως είναι εμπνευσμένο από την ίδια τη ζωή. Τη μεγα-
               λύτερη πηγή έμπνευσης τελικά...
   28   29   30   31   32   33   34   35   36   37   38