Page 63 - mag_96N
P. 63
της Δήμητρας Ξενάκη
«Αν ζωγράφιζα αυτή την εικόνα
θα χρησιμοποιούσα
μόνο αποχρώσεις του γκρι...»
Τον συναντούσε κάθε πρωί στη στάση το μυαλό μου; Κι αν τα ‘χασα όλα αυτά
του λεωφορείου. Μια στάση όπως χι- ποιος φταίει;
λιάδες άλλες. Άνθρωποι πλάι πλάι, όχι Κι εκεί, σ’ αυτό το «ποιος φταίει», σή-
όμως μαζί. Πρόσωπα χαμένα στις σκέ- κωνε ένα απαγορευτικό στοπ σε κάθε
ψεις τους, βλέμματα πέτρινα που δεν σκέψη. Θα τρελαθώ σκεφτόταν. Αν
σου επιτρέπουν να δεις πιο μέσα. «Αν αφήσω τα γιατί, τα αν και τις ενοχές
ζωγράφιζα αυτή την εικόνα θα χρη- να με κυριέψουν χάθηκα. Μια ζόρικη
σιμοποιούσα μόνο αποχρώσεις του περίοδος είναι... Να μεγαλώσει λίγο
γκρι...», σκεφτόταν. το παιδί και βλέπουμε. Και προσποι-
Τον ξεχώρισε γιατί την ξάφνιασε το ούταν πως δεν είχε καταλάβει ότι όλα 63
φωτεινό του βλέμμα. Μια χρυσή πι- αυτά την είχαν κυριέψει από καιρό.
νελιά στη γκρι ζωγραφιά. Στεκόταν Κάθε πρωί περίμενε το λεωφορείο πα-
και τον παρατηρούσε από μακριά. Δεν
τολμούσε να μετακινηθεί προς το μέ- λεύοντας να πείσει τον εαυτό της πως
ρος του. Χαιρόταν όμως, που ανάμεσα «σήμερα είναι μια άλλη μέρα»
στα πέτρινα βλέμματα υπήρχε ένα ζω- Αυτήν ακριβώς τη φράση είπε στον
ντανό. άντρα με τον μπερέ, τη μέρα που μί-
Εκείνη έφτανε πάντα αγχωμένη. Σκε- λησαν για πρώτη φορά. Τότε που την
φτόταν αν έκανε όσες δουλειές έπρε- βοήθησε να σηκώσει τη βαριά επαγ-
πε στο σπίτι, αν έκλεισε τα μάτια της γελματική τσάντα.
κουζίνας και την καφετιέρα, αν έφτιαξε - Είχα πολλή δουλειά χθες, είχε
σωστά τη λίστα για τα βραδινά ψώνια, πει. Έπρεπε να συνεχίσω και στο σπίτι
αν...αν... Και όλα αυτά μπερδεύονταν ...Συνέχισε με ασυνάρτητες φράσεις
με όσα είχε να κάνει στη δουλειά. για τα ντοσιέ και τον υπολογιστή που
Ήταν μέρες, που την κατάκλυζε ένα κουβαλούσε.
παράπονο ανακατεμένο με οργή. Είδε που την κοίταζε, χωρίς να λέει τί-
- Έτσι ονειρευόμουν εγώ τη ζωή ποτα, πέταξε μια αισιόδοξη ατάκα για
μου; Που είναι οι παραλίες που κρύ- «την άλλη μέρα που ήταν η σημερινή»
βονται κάτω από την άσφαλτο; Που και βάλθηκε να τον κοιτάζει. Πριν προ-
πήγε η φαντασία που θα ελευθέρωνε λάβει να πάρει τα μάτια της από πάνω
