Page 48 - mag_95
P. 48
Το ΑΛφΑΒήΤΑΡΙ ΤήΣ ζωήΣ
Έ(ψιλον)
όπως ελαφρότητα
Κυκλοφορεί ευρέως το ρητό του Νίτσε, σαν στις ψυχές μας βαρίδια. Κι όταν η
εάν δεν κάνω λάθος, που παροτρύ- υγεία χάλαγε, όταν και σε όσους ήρθε
νει τους ανθρώπους να ξαναβρούν τη ασθένεια, αυτό έκανε την ψυχή πιο βα-
σοβαρότητα που είχαν ως παιδιά την ριά. Πιο φοβισμένη.
ώρα που έπαιζαν. Τα παιδιά παίζουν Μέσα στα δυσάρεστα συνέβαιναν και
με απίστευτη σοβαρότητα. Χτίζουν κό- πολλά καλά. Ένιωσα πολλούς ανθρώ-
σμους φανταστικούς και σενάρια και πους να έρχονται κοντά. Υπήρχε (και
μπαίνουν σε αυτά σα να ήταν απολύ- υπάρχει) μια δίψα για επαφή. Εγκάρδια
τως αληθινά. Και αλίμονο σε όποιον επαφή. Για έναν καλό λόγο. Για αποδο-
δοκιμάσει να “χαλάσει” την ατμόσφαι- χή. Είδα πολλούς ανθρώπους (κι εγώ
ρα αυτή. Είναι σα να διαπράττει μεγάλο είμαι μέσα σε αυτούς), να θέλουν να
και σοβαρότατο σφάλμα και ασέβεια ακουστούν. Να μοιραστούν το βάρος
απέναντί τους! Σε αυτή τη ελαφρότητα τους και όσα έκαναν το βλέμμα τους να
αναφέρομαι. κοιτάζει χαμηλά.
Στην αντίθετη μεριά είναι η βαρύτητα.
48 Ποιος θα το έλεγε… Οι ζωές μας έγιναν
Το βάρος. Πόσες φορές έχουμε ακού- σαν μια τραμπάλα που πότε κατεβαί-
σει το «νιώθω ένα βάρος μέσα μου»; νει χαμηλά και πότε ανεβαίνει. Καμία
Το βάρος, η αίσθηση της βαρύτητας, ισορροπία. Καμία βεβαιότητα. Κι αντί
η αίσθηση ότι κάτι σε γειώνει και σε να μπορούμε να παίζουμε, οι αβεβαιό-
κατεβάζει. Αλλιώς η σκοτεινιά. Λέμε τητες που πολλαπλασιάζονται φέρνουν
«σκοτείνιασα» όταν ακούμε ένα δυ- τόσο φόβο και τόση έλλειψη ελαφρό-
σάρεστο νέο. Σκοτεινιάζουμε όταν κάτι τητας. Ίσως, ένα από τα δυσκολότερα
μας στεναχωρεί. Βαραίνουμε. Βουλιά- που μπορεί να αντιμετωπίσει ένας άν-
ζουμε. θρωπος είναι η αβεβαιότητα. Το να μην
Πόσες φορές, την χρονιά που πέρασε, μπορεί να διακρίνει και να μην του δί-
δε βουλιάξαμε στο άκουσμα δυσάρε- νονται επαρκή στοιχεία για το τι ισχύει,
στων νέων; Πόσες φορές το βλέμμα τι είναι αληθινό, τι πραγματικό. Ποιος
χαμήλωσε κι η ψυχή σκοτείνιασε; Να, είναι ο κίνδυνος και ποια η προφύλα-
αυτό είναι. Ελαφρότητα. Η ψυχή θέλει ξη. Σα να μην ξέρεις, να μην μπορείς
να είναι ανάλαφρη. Να …πετάει. Να να καταλάβεις ποιος είναι “εχθρός” ή
ονειρεύεται. Να χαμογελάει. Να φέρ- “φίλος”; Ο λύκος ή το πρόβατο. Ή, σα να
νει χαρά σε άλλους. μην μπορείς να διακρίνεις και να απο-
Αυτή τη χρονιά που πέρασε, ένιωσα φασίσεις ποιον δρόμο να πάρεις.
ότι μας κρεμούσαν βαρίδια. Κρεμού- Έτσι οι ψυχές βαραίνουν. Και αντί να
