Page 53 - mag_93
P. 53
της Μαρίας Στρίγκου
https://meorio.blogspot.com/
Το όνειρο
Κάθε μέρα, όλη μέρα τρέχω για δεν έρχεται πάντα και δεν είναι φυ-
να προλάβω τη ζωή. Τρέχω μαζί σιολογική διαδικασία πια. Άμα στή-
με όλους τους άλλους, διαδρομές σεις αυτί στην πόλη, τα βράδια των
σύντομες ή πιο μακριές, κάποιοι ανθρώπων είναι γεμάτα θορύβους,
-άγνωστο πόσοι- τρέχουν κανονι- τριγμούς, αναστενάγματα, μικρές
κούς μαραθώνιους, μόνο που το φωνές, κραυγές, ουρλιαχτά, βρι-
τέρμα είναι ακαθόριστο και καθόλου σιές, ποδοβολητά, ικεσίες, κλάματα.
ορατό. Δεν έχει σημασία ο τερματι- Η πραγματική ζωή της πόλης τότε 53 53
σμός, σημασία έχει μόνο η τρεχάλα. αρχίζει κι εκεί σταματά. Στον ύπνο.
Τα βράδια, οι φυσικές αντοχές μας Το πρωί όλα είναι αλλιώς, πού να
ακινητοποιούν, μας καθίζουν ανα- βρεθεί χρόνος για την αλήθεια; Το
γκαστικά στον καναπέ, πολυθρόνα, πρωί ο νόμος σε πυροβολεί και σε
κρεβάτι. Άλλος κοιτάει το ταβάνι κι σκοτώνει, η αρρώστια σε νικά και
άλλος μία, δύο, τρεις οθόνες. πεθαίνεις, η αδικία σε φτύνει μέσα
Όπου και να κοιτάς, δεν τη γλιτώ- στα μούτρα, σε απολύουν, σε διώ-
νεις, ένα γκρι χρώμα, πηχτό και δύ- χνουν, σε πνίγουν, σ’ αφήνουν πει-
σοσμο, έρχεται καταπάνω σου, σε νασμένο και ξυπόλητο και δε μιλάς.
τυλίγει, μπαίνει μέσα σου, σε κατοι- Δεν είναι πως δεν θες, δεν μπορείς
κεί, γίνεσαι κι εσύ γκρίζος, έτσι που να μιλήσεις, στο στόμα σου η θά-
να μη διαφέρεις απ’ την οθόνη, την λασσα με τους πνιγμένους, φίδια
άσφαλτο, τα κτίρια γύρω σου. Τσι- που θεριεύουν, πεποιθήσεις που
μεντεύεις για να την παλέψεις, για ν’ γιγαντώνονται, τα μη και τα όχι, τα
αντέξεις, για να συνεχίσεις να ζεις. πρέπει, μόνο πρέπει, για σένα πρέ-
Ο ύπνος είναι γιατρός, λέγανε οι πει, για τους άλλους ποτέ, οι εντολές
γιαγιάδες του χωριού μου. Ο ύπνος κάνε, δώσε, πήδα, φτύσε, μη, μη,
σήμερα είναι νάρκη, αποκάμωμα, μη, μη.
διαφυγή, διέξοδος. Όταν έρχεται, Με επισκέπτεται συνέχεια εκείνο το
