Page 53 - mag_83

της Μαρίας Στρίγκου

https://meorio.blogspot.com/

Tο καλαμπόκι

Το φετινό καλοκαίρι δεν ωρίμασε καλά. Θες το λίπασμα,

θες το χώμα, θες οι βροχές. Ο καρπός του έμεινε πρασινω-

πός, με μαύρα στίγματα και με στυφή γεύση. Ακόμα και
53
η φλούδα του είναι αλλιώτικη, χοντρή και τσαλακωμένη

σαν καραβόπανο. Κάθε απόγευμα, αφού σχολάσω απ’ τη

δουλειά και μετά τον μεσημεριανό υπνάκο, προσπαθώ να

βγαίνω μια μικρή βόλτα, έναν περιπατάκο πλάι στη θά-

λασσα, ίσα για να δίνω στον εαυτό μου την ψευδαίσθηση

πως κάνω κάτι διαφορετικό. Η θάλασσα έχει κι αυτή τις

μαύρες της. Του κάκου την κανακεύουν σκαφάκια κάθε

λογιώ, μεγάλα επιβατηγά στο βάθος κι εμπορικά που πε-

ριμένουν στη ράδα. Αυτή λυσσομανά, μια φουρτουνιάζει σα

να θέλει να πετάξει από πάνω της όλα, όσα την περπατούν

και μια μένει ασάλευτη σαν πεθαμένη, έχοντας για νεκρο-

λούλουδα, όλα τα πλαστικά που ζούνε στην κοιλιά της.