Page 59 - mag_89

της Κατερίνας Γεμελιάρη

Πόσα πράγματα χάσαμε όλους αυτούς τους μήνες; Πόσες

στιγμές γεμάτες αγάπη και γέλιο βάλαμε σε παύση;

Βλέπω ζευγάρια να περπατούν χέρι-χέρι. Μέχρι και τον

έρωτα παγώσαμε. Σταματήσαμε να φλερτάρουμε, να

βγαίνουμε ραντεβού, να κοιτάμε με αγωνία το ρολόι μέχρι

να φτάσει η ώρα της συνάντησης. Στέλναμε ηλεκτρονικές

αγκαλιές και φιλιά, κάναμε βιντεοκλήσεις και ξεχάσαμε

πως είναι να κρατάμε σφιχτά το χέρι του αγαπημένου μας 59 59

και να περπατάμε ανέμελα στους δρόμους της πόλης μας,

ξεχάσαμε πως είναι να καθόμαστε όλοι μαζί γύρω από ένα

τραπέζι και να κοιτάμε ο ένας τον άλλο στα μάτια.

Ένας βαρύς χειμώνας τελείωσε και εμείς προσπαθούμε

να ανθίσουμε ξανά, να πετάξουμε κάθε σπόρο φόβου που

φύτεψε ο ιός μέσα μας και να μπορέσουμε επιτέλους να

πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας .

Η πόλη γέμισε κόσμο που υψώνει τα, γεμάτα ποτήρια του

και εύχεται «εις υγείαν»… η πόλη γέμισε ανθρώπους που

δεν κοιτούν το ρολόι τους, δεν περπατούν βιαστικά, δεν

φοβούνται… η πόλη γέμισε κόσμο ξανά και αυτό είναι

ευτυχία!

Καλή αντάμωση!