Page 58 - mag_89

επιΚΑιΡοΤήΤΑ

μιά φωνη άΠΟ την κΥΠάριςςιά

Καλή αντάμωση!

Γέμισε κόσμο η πόλη!

Περπατάω το βράδυ μετά την δουλειά και για πρώτη φορά

το σκοτάδι δεν είναι βαθύ και δεν με ακολουθεί η απόλυτη

σιωπή αλλά κάπου στο βάθος ακούω γέλια και κουβέντες.

Περπατάει δίπλα μου κόσμος και η αλήθεια είναι πως
58
μου κάνει εντύπωση. Μου κάνουν εντύπωση και τα μικρά

φωτάκια που ανάβουν στο βάθος. Όσο φτάνω πιο κοντά στην

πλατεία, τόσο πιο έντονες γίνονται οι φωνές και τα γέλια.

Οι άνθρωποι τρώνε και υψώνουν τα χέρια με τα γεμάτα

ποτήρια, χαμόγελα παντού και τα πιτσιρίκια έχουν στήσει

τα δικά τους πηγαδάκια. Κυνηγούν πότε μια μπάλα, ποτέ

κοιτάνε τα έντομα που περπατούν πάνω στα δέντρα και τα

λουλούδια και οι μητέρες όλο άγχος τους γεμίζουν το στόμα

με λίγο φαγητό.

Λίγο πιο κάτω η γνωστή φιγούρα του μουσικού του

δρόμου. Έχει καθαρίσει με λεπτομέρεια την λατέρνα του και

χαμογελαστός αφήνει τη μελωδία να ξεχυθεί στους δρόμους

και να αγκαλιάσει τις κουβέντες των καθήμενων.