Page 70 - mag_44
P. 70
ΜΙΚΡΕσ ΙστΟΡΙΕσ
λευκό φτερό
χορεύει στον χρόνο
Φως… πίσω από ένα Γιαγιά που είναι τα σοκο- άραγε είναι…
παράθυρο που λευκές λατάκια; Αδερφή!
εικόνες σκεπάζουν το Μέρες γιορτινές όπως αυ- Η λέξη βεβαιώνει τους
τζάμι του, κινεί την τές που συνάντησες πριν φόβους σου, ναι, φόβους,
συναισθηματική πο- λίγο όταν κρυφοκοίταζες νοσοκομείο;
ρεία του νου και δη- τούτο το παράθυρο...! Η φωτεινή ταμπέλα που
μιουργεί αυτή την θέ- Θα προχωρήσεις λευκό καρφωμένη στα πλάγια
ληση να τραβήξει την φτερό μου λίγο πιο μέσα; του τοίχου βρίσκεται δη-
κουρτίνα και να ρίξει Γρήγορα βήματα μην κά- λώνει επακριβώς που
μια κλεφτή ματιά στην νεις και μην παραλήψεις βρισκόμαστε – Οίκος Ευ-
εικόνα, τούτου του κανένα σημείο, άσε το γηρίας Ηλιαχτίδα – ώρες
χώρου. ελαφρύ σου βάρος ν’ αγ- επισκέψεων 18:00 με
Δεκέμβρης, μήνας γίξει κάθε πτυχή αυτής 20:00 μ.μ. Ο γρίφος λύ-
γιορτινός γεμάτος λα- της διαδρομής μέσα στον θηκε μην αναζητάς επι-
μπιόνια παντού και χώρο που την ζεστή αγκα- κεφαλίδα, ψάξε να βρεις
φώτα που σκορπούν λιά του παππού και της αυτή την ‘’ηλιαχτίδα’’ στα
την Χριστουγεννιάτι- γιαγιάς, θυμίζει. Ξαφνικά δωμάτια και τους διαδρό-
70 κη αίσθηση σε τούτη μια όμορφη οσμή ξυπνά- μους αυτού εδώ του μέ-
την πόλη που κρύβει ει τις αισθήσεις σου και η ρους…
την μοναξιά της, ντύ- μυρωδιά καυτής σούπας, Λίγο πιο πέρα το γκισέ που
νοντας το σώμα της με έρχεται μέσα σου και δη- ‘’παρκάρουν’’ τα πάντα
στολίδια και καρικα- μιουργεί μία ακόμη ζεστή έγγραφα, φαρμακευτικό
τούρες χρωμάτων και αρμονία. Δεν μπορεί, κάτι υλικό, δίσκους φαγητού
ήχων! μαγικό υπάρχει εδώ που ώστε άμεσα να γίνει η εξυ-
συνδέεται με τα πιο όμορ-
Και εκείνο το παράθυρο φα συναισθήματα άλλων πηρέτηση προς τους θα-
εκεί, απέναντι από τους εποχών... Σκάλισε την λάμους των επίγειων Αγ-
οφθαλμούς, την περιέρ- μνήμη σου πριν βαδίσεις γέλων. Γιατί απορείς, δεν
γεια τρέφει και την τόλμη παρακάτω και τα μάτια είναι Άγγελοι τούτοι εδώ
να δει τι άραγε αγκαλιά- σου, το ανακαλύψουν. οι Άνθρωποι της ζωής που
ζει από πίσω… Η σκέψη χρόνια τώρα μέσα στα
ξεκλειδώνει την κλειδα- Ξαφνικά, μια κυρία με μονοπάτια του κόσμου
ριά, φτερό λευκό γίνεται άσπρη στολή τρέχει βια- περπάτησαν και βίωσαν
και ξεκινά το πέταγμα της στικά μέσα στον διάδρο- πράγματα και θαύματα μέ-
πίσω από την κουρτίνα. μο κρατώντας έναν δίσκο χρι να φτάσουν εδώ, που
Η αίσθηση γνώριμη είναι γεμάτο φάρμακα, λευκό εσύ συναντάς, μέσα από
σαν να μπαίνεις στο σπίτι μου φτερό με το αγνό το ανάγνωσμα και το βίω-
του παππού και της για- άσπρο σου χρώμα, νο- μα αυτού το κειμένου…
γιάς, το νιώθεις; σοκόμα θαρρώ πως είναι Λευκό μου φτερό πως
Τότε που έμπαινες στο και μπερδεύεις την σκέψη βρέθηκες να σιγοψιθυ-
σπίτι τους και φώναζες: σου - τούτος ο χώρος τι ρίζεις στο αυτάκι εκείνης
