Page 79 - mag_82
P. 79

του Σπύρου Διαμάντη











               πιστούν από τη συνεχή αποτυχία και                    Η αβεβαιότητα τότε φαίνεται στα μάτια
               να απομακρυνθούν από τη γοητεία της                   όλων να είναι η πιο πετυχημένη μορφή

               καθημερινής πάλης. Απομονώνονται                      εξουσίας, αφού προκαλεί αποπροσανα-
               εσωτερικά, ηττημένοι από την επίδειξη                 τολισμό και κάνει την αμφισβήτηση δε-

               ανεξαρτησίας της ζωής, χωρίς να περι-                 δομένη και αναμενόμενη.
               μένουν τίποτα καλύτερο.                                 Δε γνωρίζω αν αυτά έχουν κάποια

               Άλλοι όμως αντιδρούν, συνεχίζουν να                   χρησιμότητα σε μια μοναχική βόλτα, μα
               κάνουν όνειρα καινούρια και φροντί-                   σίγουρα  προκύπτουν  και κατακάθονται

               ζουν προσεκτικά μέρος από τις πληγές                  συνήθως ανομοιόμορφα, σε έναν τόπο
               της χαρακωμένης αισιοδοξίας τους.                     που συστήθηκε ως παράδεισος και δε

               Αυτός ο κρυφός πόλεμος εμφανίζεται σε                 μπορεί ακόμα να το υποστηρίξει επει-

               κάθε μοναχική διαδρομή (όπως απόψε                    δή χρησιμοποιείται κυρίως από κολα-
               στη δική μου) και η εξέλιξη αυτής, εξαρ-              σμένους. Ίσως αυτός είναι ο λόγος που

               τάται από την αποδοχή της αδυναμίας                   η τεχνητή αυτή τελικά κόλαση, είναι εξ
               απόδοσης ειρήνης, χωρίς την παραδοχή,                 ορισμού αδύνατον να αρχίσει να συμπε-
               ότι η σφαίρα πάντα θα είναι αντικειμενι-              ριφέρεται σωφρονιστικά στους κολα-                         79

               κή, η σκανδάλη όχι και το όπλο η πραγ-                σμένους της.

               ματικότητα. Κανένα όμως όπλο στην                     Όλα λοιπόν οδηγούν ξανά στο επόμενο
               αρχή δε μπορεί να χαρακτηριστεί οικείο,               όνειρο,  που  θα βοηθήσει τον  άνθρω-
               σε κανένα χέρι. Η αναγκαστική εκπυρ-                  πο να ξεχάσει μέχρι να ξαναθυμηθεί.

               σοκρότηση είναι εκείνη που φέρνει σιγά                Ωστόσο στο επιτραπέζιο που ονομάστη-
               σιγά την οικειότητα και αυτή με τη σειρά              κε ζωή οι οδηγίες θα είναι μονίμως ένα

               της μια ευθύνη συνήθως δύσκολα δια-                   επαναλαμβανόμενο πακέτο από λευκές
               χειρίσιμη, που δημιουργεί αυξημένη πι-                σελίδες, με τις ανάγλυφα αποτυπωμένες

               θανότητα προσέγγισης μιας ελευθερίας                  λέξεις: αγάπη, έρωτας, ελπίδα, θάνα-
               πλασματικής που σκλαβώνει.                            τος και ανάσταση, οι οποίες περιμένουν

               Η παρεξήγηση αυτή, δημιουργεί την                     απαιτητικά μια επανάσταση που θα τους
               υποψία  ότι  κάποιος  μπορεί  εύκολα  να              προσφέρει το μελάνι που χρειάζονται για

               γελαστεί και ενώ θεωρεί τον εαυτό  του                να γίνουν ορατές. Και για να επιτευχθεί

               έναν ελεύθερο άνθρωπο που βαδίζει, να                 αυτό, ίσως είναι αναγκαίο να συμβεί κάτι
               είναι τελικά ένας δεσμευμένος που απλά                πράγματι συνταρακτικό. Όπως πχ το να
               περπατά ελεύθερα.                                     ερωτευτεί ο έρωτας, αφού στην ουσία

               Η σιγουριά της ελευθερίας που έχει ο                  θα είναι σαν να αυτοκτονεί.

               καθένας κλονίζεται τόσο εύκολα, όσο
               και η εμπιστοσύνη  μεταξύ των εραστών.
   74   75   76   77   78   79   80   81   82   83   84