Page 95 - mag_120

της Αργυρώς - Μαρίας Βενιού

Επιστροφή στη Φύση,

Μέσα από τα Μάτια

ενός Σκύλου

Κάποτε, μεγαλώσαμε με την πεποίθηση πως η ησυχία

είναι αρετή. Πως ο θυμός είναι κάτι που πρέπει να κρύβε-

ται. Πως τα έντονα συναισθήματα καλό είναι να τα συμ-

μαζεύουμε, να τα ελέγχουμε, να τα καταπιέζουμε. 95

Αντιδράσεις, ένστικτα, ορμές… βαφτίστηκαν υπερβολές.

Και μας δόθηκε ένας ρόλος: να είμαστε ήρεμοι, προβλέψι-

μοι, ευγενικοί.

Μεγαλώνοντας, πολλοί από εμάς χάσαμε σιγά σιγά την

επαφή με τη φύση μας. Όχι μόνο με τα δάση, τα βουνά ή

τη θάλασσα, αλλά με αυτό το εσωτερικό τοπίο που μοιάζει
Photo by Eleonora Catalano/Unsplash ματα, παρορμήσεις, φυσικές ανάγκες. Πράγματα που δεν
με ζώο: άγριο, ευαίσθητο, αληθινό. Ένα τοπίο γεμάτο σή-

μάθαμε να τα ακούμε, ούτε να τα αποδεχόμαστε.

Και κάπως έτσι, όταν έρχεται στη ζωή μας ένας σκύλος,

φέρνει μαζί του και την ανάμνηση αυτού του τοπίου.