Page 49 - mag_120

«Η αυθεντική ποίηση μπορεί

να αρέσει προτού γίνει κατανοητή.»

T. S. Eliot

ΠΟΙΗΤΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΚΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ

Εκδόσεις ΡΟΕΣ

Η Ανθολογία πορτογαλικής ποίησης δεν περιλαμβάνει
μόνο μερικά από τα πιο σημαντικά ποιήματα του πολύ αγα-
πητού στην Ελλάδα Fernando Pessoa και άλλων, σχεδόν

εξίσου σπουδαίων της πορτογαλικής λογοτεχνίας, αλλά
επίσης παρουσιάζει και Πορτογάλους ποιητές λιγότερο
γνωστούς ή ακόμη και σχεδόν άγνωστους. Οι τελευταίοι

δεν είναι οπωσδήποτε ήσσονες, απλώς δεν ευνοήθηκαν
και πολύ από την εποχή τους.

Το καθαρά πορτογαλικό συναίσθημα της sαudαde, του
καημού, της θλίψης και της απελπισίας, είναι η πηγή που
έκανε να αναβλύσει στον κόσμο περισσότερη ποίηση από

οποιαδήποτε άλλη πηγή έμπνευσης. Έτσι είναι οι Πορτογάλοι, ανάμεσα στην απελπισία
και την αντιμετώπιση της πραγματικότητας, ανάμεσα στο φόβο και το πείσμα να προ-

χωρήσουν σε άγνωστες κατευθύνσεις.
Τα ποιήματα τούτης της ανθολογίας κινούνται κυρίως γύρω απ’ αυτό τον άξονα: προ- 49
σεγγίζουν τις αμφιβολίες του ατόμου που διερωτάται σχετικά με την απρόσωπη συλ-

λογική ζωή, τον πόνο, την αιωνιότητα του παρόντος και τη νοσταλγία.

ΠΟΙΗΤΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΑΛΒΑΝΙΚΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ

Εκδόσεις ΡΟΕΣ
Η δίγλωσση αυτή ανθολογία παρουσιάζει τη νέα πoιητική
γενιά της γειτονικής χώρας, τη γενιά για την οποία ο Καντα-

ρέ έχει πει ότι αυτή είναι «η αληθινή εκπρόσωπος της νέας
αλβανικής λογοτεχνίας», θεωρώντας το έργο της ως «το
σπουδαιότερο δημιουργικό επίτευγμα στην Αλβανία των
τελευταίων ετών».

Ανθολογούνται οι: Αρμπέν Ντέντια, Αριάν Λέκα, Βιριόν
Γράτσι, Λουλιέτα Λεσανάκου, Αγκρόν Τούφα, Τσέλο Χότζα,
Ιντλίρ Αζίζι, Ολυμπία Βελαΐ, Ιλίρ Μπελίου, Λιντίτα Αράπι,

Πάρις Τεφερίτσι, Γκεντιάν Τσοτσόλι, Λινίτα Αχμέτι, Ρομέο
Τσολάκου, Αλκέτ Tσάνι, Ερβίν Χατίμπι και Λέντια Ντούσι.
Οι ποιητές αυτοί πρωτοεμφανίζονται όλοι στη δεκαετία του

1990, μετά από μια μακρά περίοδο πολιτισμικής απομόνωσης της πατρίδας τους.
Πρόκειται για δεκαεπτά ευδιάκριτες, αξιοπρόσεχτες φωνές που μιλάνε –όλες με τελείως
προσωπικό ύφος– για πράγματα καθημερινά και αιώνια, ιδωμένα μέσα από μια πολυ-

πρισματική, διαφορετική οπτική. Τα νέα ρεύματα της σύγχρονης ευρωπαϊκής ποίησης,
αλλά και ο ποταμός της παράδοσης, αρδεύουν τη σκέψη και την ποιητική τους.