Page 62 - mag_116 (7)
P. 62
ΜΙΚΡΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ
«ΓΝΩΡΙΜΟΙ ΑΓΝΩΣΤΟΙ»
Τα μέσα μαζικής μεταφοράς έχουν να καλύψει τα κορναρίσματα.
απεργία σήμερα. Ακούω το νέο, ενώ Τρίβω το γόνατό μου, που έχει κουρα-
ετοιμάζομαι για τη δουλειά. στεί, αλλάζοντας την ταχύτητα από πρώ-
- Ψυχραιμία, λέω στον εαυτό μου. Δεν τη σε νεκρά.
είναι η πρώτη φορά, που θα βρεθείς Ένας νεαρός, ακινητοποιημένος όπως
σε μποτιλιάρισμα. εγώ στο αυτοκίνητο, μου δείχνει ένα μι-
- Ηρεμία, ξαναλέω. Τώρα έχω εκπαι- κρό τάβλι.
δευτεί. - Παίζουμε; μου φωνάζει
Θα ακούω ήρεμη μουσική, θα βάλω το Με πιάνουν τα γέλια. Θυμάμαι, τον Γιάν-
μικρό βιβλιαράκι στη θέση του συνοδη- νη που έλεγε «...στα μποτιλιαρίσματα, γί-
62 γού, θα αδιαφορώ για οποιοδήποτε κορ- νονται οι καλύτερες γνωριμίες»
νάρισμα και κάποια στιγμή θα φτάσω Συνεχίζω να γελάω μόνη.
Κάθομαι στο μικρό μου αμάξι, χαμογε- - Με τι γελάς, φωνάζει ο κακός εαυτός
λάω και ξεκινάω. Η προετοιμασία μου, μου; Με τη δουλειά που διάλεξες; Με
αποδεικνύεται λειψή. Όταν πλησιάζω τον χρόνο που σπαταλάς; Ή με την
στην κεντρική λεωφόρο βλέπω μπρο- ποιότητα της ζωής σου;
στά μου μια πολύχρωμη ουρά αυτοκι-
νήτων. Οι λωρίδες από δύο έχουν γίνει Βουτιά στο χρόνο
τρείς. Και πάλι κάποιοι προσπαθούν να
ανοίξουν και τέταρτη, να χωθούν ανά- Ένας παλιός μπλε Σκαραβαίος βρίσκε-
μεσα στ’ αμάξια και να προχωρήσουν ται ανάμεσα στα μποτιλιαρισμένα αυτο-
μισό μέτρο. κίνητα στο κέντρο της πόλης. Μέσα ένα
Θέλω να βρίσω. Κρατιέμαι. νέο ζευγάρι. Μοιάζουν να είναι σ’ άλλο
- Ήρεμα, λέει ο καλός μου εαυτός. κόσμο. Ο εκνευρισμός και τα κορναρί-
Πάρε μια βαθειά ανάσα. σματα δεν τους αγγίζουν. Εκείνη χαϊδεύ-
Ένα μηχανάκι προσπαθεί με ζιγκ ζαγκ να ει τρυφερά το χέρι του. Εκείνος σκύβει
προσπεράσει όλη την ουρά. Ακουμπάει και της δίνει ένα τρυφερό φιλί.
ελαφρά τον προφυλακτήρα μου. Εκνευ- - Καλύτερα που έχει κίνηση, λέει το
ρίζομαι. Ο κακός μου εαυτός, μου λέει κορίτσι χαμογελώντας. Θα μείνουμε
να κατεβάσω το παράθυρο και να βάλω περισσότερη ώρα μαζί.
τις φωνές.
Τον νικάω. Δυναμώνω τη μουσική για Αγκαλιάζονται.
