Page 6 - mag_116 (7)

ΕDITO_REAL
ΔΕΝ ΕΧΩ ΟΞΥΓΟΝΟ...

Βλέπεις τη λευκή σελίδα, το μολύβι να σε περιμένει να το πιά-

σεις για να ξεκινήσεις να γράφεις κάτι που θα μοιάζει με edito
και θα είναι ας πούμε το καλωσόρισμα των αναγνωστών για το

νέο τεύχος του περιοδικού της παρέας.

Σκέφτεσαι, τι να γράψω στο πρώτο τεύχος του έτους, πως να

ξεκινήσω; Ας γράψω κάτι με θετική ενέργεια, κάποια ιστορία;

Εκεί που αρχίζεις να λες αυτό θα γράψω… ακούς μια δήλωση

ενός πολιτικού που σε κάνει σταματάς την όποια σκέψη και να

θέλεις να φωνάξεις …Τι είπες, σε ποιον το είπες; Επικοινω-

νείς ρε άνθρωπέ μου; Το σκέφτεσαι λίγο και νοητά διαγράφεις

6 τις λέξεις «άνθρωπέ μου».

Είναι δυνατόν να μη σε αφήνουν έστω και για λίγο να ησυχά-

σεις, να σκεφτείς τα προβλήματά σου αλλά και τα ευχάριστα

που υπάρχουν στην καθημερινότητά σου;

Θα σκεφτείτε, τι είπε ποιος; Ο καθένας θα φέρνει στο μυαλό

του ακούσματα από διάφορες εκφράσεις πολιτικών, ως επί τω

πλείστον της κυβέρνησης, που θα τον έχουν κάνει να γελάσει,

να φωνάξει, να εκνευριστεί ή και πιο σπάνια ίσως να επικρο-

τήσει.

Προχθές γελούσα με έναν που τρέχει παντού, έχει άποψη για

όλα και κατηγορεί τους πάντες. Δε θα σας γράψω σε ποιον ανα-

φέρομαι, είναι εύκολο να βρείτε το όνομα του.

Τώρα όμως, εκνευρίστηκα σε βαθμό που δε γράφεται όταν

διάβασα τη δήλωση «Γιατί μιλάτε συνέχεια για τα Τέμπη, δεν

προχωράει η ζωή;»