Page 54 - mag_115
P. 54
ΜΙΚΡΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ του Κωστή A. Μακρή
Ένα επισκευασμένο
στολίδι
Οι δικοί μου με χαρακτηρίζουν στη φωτογραφία, είναι ένα παι- μικρών αλόγων τα «δάκρυα των έχουν χαλάσει, διαφωνίες που
ως «μαζώχτρα». Μερικές φορές, χνιδάκι, ένα χριστουγεννιάτικο πραγμάτων», τα «Λάκριμε ρέ- έχουν κακοφορμίσει ―δικές
ακόμα και τους χαρακτηρισμούς στολίδι, που μας χαρίστηκε πριν ρουμ» (Lacrimae rerum). μου και άλλων― και άλλα τέτοια
«ρακοσυλλέκτης» και «σκουπι- από πολλά χρόνια. ανθρώπινα πράγματα που μπο-
διάρης» έχω ακούσει. Κάτι που Και εγώ, ο περήφανος επισκευα- ρεί να μην κλαίνε φανερά αλλά
καθόλου δεν με προσβάλλει ή Μετά από πολλές φορές που στής του, παραμένω αθεράπευτα κάνουν πολλούς και πολλές να
με στενοχωρεί. Δεν είμαι «ανι- μπήκε και βγήκε από τις κούτες «μαζώχτρας», «ρακοσυλλέκτης», κλαίνε κρυφά.
μιστής», να νομίζω δηλαδή ότι με τα χριστουγεννιάτικα στολίδια, «σκουπιδιάρης» και οπαδός και
το κάθε τι στο σύμπαν έχει ψυχή. υπέστη φθορές, μικροφθορές και θιασώτης του θεσμού της επι- Άλλωστε, το «Πνεύμα των Χρι-
Μερικά πράγματα μπορεί να μην βλάβες. Ευτυχώς, όχι «ανήκε- σκευής των χαλασμένων πραγ- στουγέννων» ―για μένα― εί-
έχουν «ψυχή» (ή πνεύμα, ή συ- στες βλάβες». Που σημαίνει ότι μάτων. ναι η διαρκής και ολόσωμη (στο
νείδηση, ή νόηση ή όπως αλλιώς μπορούσε να θεραπευτεί. Ελπίζω και εύχομαι, με τον και- «ολόσωμη» συμπεριλαμβάνω
μπορεί να ονομαστεί ή αποδοθεί Και αυτό έκανα. Ξέρω και μπορώ νούργιο χρόνο, να καταφέρω και την «Ψυχή») άσκηση της άνευ
ορίων και όρων Αγάπης.
η λέξη «ψυχή») αλλά εγώ τα βλέ- να επισκευάζω μικρά ή μεγάλα, να επισκευάζω και σχέσεις που
πω με το φορτίο της "ψυχής" (ή ξύλινα ή από άλλα υλικά, αντικεί-
54 σκέψης, ή χρόνου, ή πράξης, ή μενα. 55
μνήμης, ή αγάπης) που φέρουν. ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
Νιώθω αγάπη για τα μάτια που Μερικά από τα «κοντάρια» των
τα διάλεξαν, για τα χέρια που τα μικρών αλόγων είχαν σπάσει. CLAUDIA DURASTANTI
κράτησαν, για τη χαρά που πρό- Κάποιες από τις μικρές χρυσές Η ΞΕΝΗ Ένα ζευγάρι κωφών με τον μικρό τους γιο μετανα-
σφεραν και σε εκείνον/εκείνη μπίλιες στη στέγη είχαν σπάσει Εκδόσεις GUTENBERG στεύει από ένα χωριό της Ν. Ιταλίας στο Μπρού-
που τα διάλεξε για να τα προσφέ- και χαθεί. κλιν, όπου γεννιέται και η κόρη τους. Δεν μαθαί-
ρει και σε εκείνον/εκείνη που τα Όλα αυτά επιδιορθώθηκαν. νουν στα παιδιά τη νοηματική, ενώ οι δυσκολίες
καλοδέχτηκε και, τελικά, μια αγά- επικοινωνίας μέσα στην οικογένεια προκαλούν
πλήθος παρεξηγήσεων. Το διαζύγιό τους και η επι-
πη για τα ίδια τα πράγματα που Και πλέον το μικρό καρουζέλ, που στροφή στην Ιταλία δυσκολεύει κι άλλο το κορίτσι.
έχουν δεθεί μαζί μου. Όχι όλα... επιπλέον παίζει και μουσική διότι Από τη μια χώρα στην άλλη, από τη μεγαλούπολη
εκτός από καρουζέλ είναι και ένα στην κλειστή κοινωνία του χωριού και αργότερα
Ανήκω σε μια γενιά που αν κάτι μουσικό κουτί, βρίσκεται πλήρως στο Λονδίνο του Brexit, αισθάνεται ξένη παντού.
―που μας εξυπηρετεί, μας αρέ- αποκατεστημένο στο τραπέζι του «Μια ιστορία ενηλικίωσης γραμμένη με το ίδιο βι-
σει, μας στολίζει τον χώρο μας, σαλονιού μας. τριόλι που χρησιμοποιούσε και η Βιρτζίνια Γουλφ»
μας θυμίζει αγαπημένα πρόσω- (The Observer), εμπνευσμένη από τα βιώματα της
συγγραφέως. «Η Κλάουντια Ντουραστάντι (γενν.
πα― χαλάσει, δεν το πετάμε αλλά Δεν το έχω δει να χαμογελάει. 1984) ρίχνει ένα σωσίβιο στα σκοτεινά νερά της
το επισκευάζουμε. μνήμης. Το αγαπημένο μου είδος λογοτεχνίας,
Αλλά είμαι σίγουρος ότι δεν κλαί- αυτό που όχι μόνο μιλά στον κόσμο, αλλά εισχω-
Το χριστουγεννιάτικο καρουζέλ ει· δεν τρέχουν από τα μάτια των ρεί μέσα του» (Ocean Vuong).
