Page 102 - mag_115
P. 102
ΔΙΑΤΡΟΦΉ & ΥΓΕΙΑ της Mιμίκας Μαντά
Τυπικά συστατικά των μελομακάρο- μη του ήταν συνετή και άξια, έλεγε
νων είναι το αλεύρι και το σιμιγδάλι, τον έπαινο τον πρέποντα και η τελετή
ζάχαρη, ξύσμα ή και χυμός πορτοκα- έληγε. Στην περίπτωση αυτή «ορί-
λιού, κονιάκ, κανέλα και άλλα αρω- στηκε να μιλήσει ο Περικλής, που
ματικά, λάδι, μέλι και νερό. ανέβηκε στο βήμα ώστε η φωνή του
Τα μελομακάρονα έχουν ετυμολογι- να φτάνει στα αυτιά όσο το δυνατόν
κά αρχαιοελληνική προέλευση. περισσότερων.
Στα λεξικά αναφέρεται ότι η λέξη Αργότερα, ‘όταν η μακαρία ή μακά-
«μακαρόνι» παράγεται από τη μεσαι- ρια αργότερα περιλούστηκε με σιρόπι
ωνική ελληνική λέξη «μακαρωνία» μελιού και ονομάστηκε: μέλι+μακα-
(επρόκειτο για νεκρώσιμο δείπνο με ρία = μελομακάρια = μελομακάρονο,
βάση τα ζυμαρικά, όπου μακάριζαν κατά τους βυζαντινούς.
το νεκρό). Η μακαρωνία με τη σειρά
Τα μελομακάρονα καθιερώθηκαν
Aς μιλήσουμε για της έρχεται από την αρχαία ελληνική ως γλύκισμα του Δωδεκαημέρου,
102 λέξη «μακαρία», που δεν ήταν άλλο κυρίως από τους Μικρασιάτες Έλλη- 103
από την ψυχόπιτα, δηλαδή, ένα κομ-
νες και με το όνομα «φοινίκια» επει-
...μελομακάρονα μάτι άρτου, στο σχήμα του σύγχρονου δή αρχικά στο Βυζάντιο έβαζαν λίγο
μελομακάρονου, το οποίο το προσέ-
χουρμά στην ζύμη που είναι ο καρ-
φεραν μετά την κηδεία.
την γέννηση του Χριστού, ένας παλιός
Στον Επιτάφιο λόγο που εκφώνησε ο πός του φοίνικα. Ο λόγος ήταν ότι με
Περικλής το 430 π.Χ. για τους πρώ- κόσμος χάθηκε και έδινε την θέση
τους νεκρούς του Πελοποννησιακού του σε μια καινούργια γλυκιά ζωή για
πολέμου υπάρχουν μαρτυρίες οτι με αυτό και τα «μακάρια» πασπαλίστη-
τα το τέλος της ομιλίας του στον Κε- καν με μέλι, που είναι το σύμβολο της
Το μελομακάρονο είναι ελληνικό γλύκισμα που παρασκευά- ραμεικό μοιράστηκαν «μακάρια». ευζωίας.
ζεται βασικά από αλεύρι, σιμιγδάλι, λάδι, χυμό πορτοκαλιού Στον χώρο του Κεραμεικού βρίσκο- Οι Λατίνοι και αργότερα οι Ιταλοί χρη-
νταν γυναίκες που θρηνούσαν όπως σιμοποιούσαν τη λέξη μακαρωνία
και μέλι. Κατατάσσεται όπως και οι κουραμπιέδες στα πατρο- ήταν τα έθιμο τους νεκρούς του πο- ως maccarone που τελικά κατέληξε
παράδοτα εθνικά γλυκίσματα που θεωρούνται απαραίτητα σε λέμου, κάτι παρόμοιο με τις σημερι- να σημαίνει το σπαγγέτι. Τέλος, από
νές μοιρολογίστρες, αυτές οι ίδιες δε το μεσαίωνα και μετά στη Γαλλία και
κάθε ελληνική οικία ιδιαίτερα την περίοδο των Χριστουγέν- στο τέλος μοίραζαν και τα «μακάρια» την Αγγλία, ένα είδος αμυγδαλωτού
νων. Kαθιερώθηκε ως γλύκισμα του Δωδεκαημέρου, κυρίως τα οποία είχαν προετοιμάσει απο το μπισκότου ονομάστηκε «macaroon»
σπίτι τους. Σύμφωνα με τα ισχύοντα, (το γνωστό σε όλους σήμερα «μακα-
από τους Μικρασιάτες Έλληνες και με το όνομα «φοινίκια». ένας εκλεγμένος πολίτης που η γνώ- ρόν»).
