Page 45 - mag_112_new

της Νάγιας Ζάχαρη

ΤΟΥΡΊΣΤΕΣ Μέσα στη ροή του χρόνου και στου «κύκλου τα γυρίσματα που ανεβο-

κατεβαίνουν», η ποθητή καλοκαιρία της ζωής είναι συνδυασμένη με την

εποχή που φέρει το όνομά της: το καλοκαίρι!

ΕΝΟΣ άνθρωπος ταυτίζει το καλοκαίρι με δι- κάποια παλιά ανάμνηση, ως καλοκαί-
Από την παιδική ήδη ηλικία, ο

ρι. Κι αν εξαιρέσουμε αυτές τις λίγες

ΆΛΛΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ακοπές, χαλάρωση, τρίμηνη παύση της μέρες διακοπών, στις οποίες εναπο-
σχολικής ρουτίνας, άφθονο παιχνίδι
θέτουμε όλες τις ελπίδες για πραγμα-
και απολαύσεις, όπως τις διασκεδα-
τοποιήση των προσδοκιών, δηλαδή
στικές παιδικές συνήθειες του μετρή-
ματος των παγωτών και των θαλασ- να «ζήσουμε» λίγο σαν άνθρωποι, το
υπόλοιπο καλοκαίρι είναι ακριβώς
σινών μπάνιων. Σε αυτή την περίοδο όπως και οι υπόλοιπες εποχές. Στην
του έτους μοιάζει να μην έχει χώρο η καθημερινή ρουτίνα προστίθεται η

κούραση και η στενοχώρια. Η μεγάλη αφόρητη ζέστη, η οποία επιβαρύνει
διάρκεια της ημέρας συνοδεύεται από τον εργαζόμενο με επιπλέον κούρα- 45

μια γενικότερη ψευδαίσθηση πως δια- ση, νωχελική διάθεση και συνεπώς,
στέλλεται μαζί και ο χρόνος, έτσι που απροθυμία για οποιαδήποτε εργασία.

τα καλοκαίρια, και κατ'επέκταση η ίδια Αξιοσημείωτο και ιστορικό μάλιστα,
η ζωή, στην πρώιμή μας περίοδο φα- γεγονός του "Greek Summer 2024"

ντάζουν ατελείωτα, απέραντα. είναι η επέκταση της εργασίας σε 6

Μεγαλώνοντας αρχίζει να πε- ημέρες την εβδομάδα και με τη βού-
ριορίζεται σταδιακά ο τόσος άπλετος λα του νόμου 5053/2023 από 1/7/24! Κι

καλοκαιρινός χρόνος. Φροντιστήρια, ενώ η χώρα μας έχει γίνει ο περίγε-
διαβάσματα, εξετάσεις και αργότερα λως της Ευρώπης -η οποία πειραμα-

εργασία αφήνουν ένα μικρό χρονικό τίζεται με μοντέλα εργασίας λιγότερων
διάστημα κατά τη διάρκεια των τρι- ημερών τα τελευταία χρόνια- εδώ δεν

ών θερινών μηνών, να θυμίζει κάπως κουνήθηκε φύλλο από την καλοκαιρι-
αυτό που έχει απομείνει στο μυαλό, σε νή ραστώνη. Εργατικά δικαιώματα και

Τα «Κομποζαρίσματα» αυτού του τεύχους είναι αφιερωμένα στη

ρομαντική μαμά μου, για τα καλοκαίρια που με έμαθε να διακρίνω

μέσα στου χρόνου τ' αναπάντεχα. Στην ανθεκτική μαμά μου, για

τα τελευταία καλοκαίρια μας, που δεν ήταν πάντα «καλοκαίρια».