Page 69 - mag_111_

της Μαριανίνας Βεντούρη*

Αυτός ήταν. Που έφταιγε για όλα. Που είχε
κάνει όλα της τα λάθη, είχε δείξει όλες της τις

αδυναμίες κι έκανε πάντα τις χειρότερές της επιλογές.
Και μπορούσε να τον βγάλει απ' την μέση με το πάτημα

μίας σκανδάλης. Μπορούσε.
Άμεσα.

Τώρα.
Το έκανε.

Ο θόρυβος της εκπυρσοκρότησης τής έσπασε τα τύ-
μπανα. Ιδέα δεν είχε πόσο δυνατός μπορούσε να είναι.

Η δύναμη της βολής την πέταξε σαν καρυδότσουφλο
προς τα πίσω.

Δεν πρόλαβε να τον δει να χτυπιέται, να πέφτει,
να εκπνέει.

Πίσω της υπήρχε άλλο
ένα πηγάδι, άλλος ένας 69

γκρεμός.
Δεν είχε προσέξει.

Δεν γύρισε να δει.
Έβλεπε μόνο το δικό του πηγάδι,

τον δικό του γκρεμό.
Και τώρα ήταν πια αργά.