Page 51 - mag_111_
P. 51
από τη Δήμητρα Σταύρου
http://psyhismos.blogspot.gr/
Ακόμη και στις καλύτερες συνθήκες νός καταχωνιάζεται στο ασυνείδητο.
να μεγαλώσει κάποιος, συνθήκες που Ο άνθρωπος αποφεύγει να επανέλθει
έχουν να κάνουν με το οικογενειακό σε αυτό συνειδητά και επιθυμεί να το
περιβάλλον, με την ιστορικο-κοινωνι- ξεχάσει.
κή στιγμή που γεννιέται, ή την περιοχή Αλλά όπως είπαμε η ιστορία μας εγ-
που μεγαλώνει, δεν υπάρχει κανείς γράφεται κι έτσι το τραυματικό ποτέ
αλώβητος από ψυχικούς τραυματι- δεν χάνεται. Θεωρούμε ότι όταν επι-
σμούς. στρέψουμε σε αυτό με τη μνήμη ή με
Κι αυτό γιατί ακόμη κι ο καλύτερος γο- το λόγο, ξαναξύνουμε την πληγή που
νιός κάνει λάθη, ή γιατί κάποια στιγ- προσπαθούμε να επουλώσουμε. Και
μή στη ζωή του ο άνθρωπος θα έρθει είναι φυσικό να μην θέλει κάποιος να
αντιμέτωπος με μία αποτυχία, με συ- πονά και να αποφεύγει την πηγή του
ναισθήματα δυσάρεστα που σχετίζο- ψυχικού πόνου. Γιατί πάντα το τραυ-
νται με γεγονότα ή σχέσεις, με τη μα- ματικό εμπεριέχει δυσάρεστα συναι-
ταίωση, την ερωτική απογοήτευση, το σθήματα και άρα ψυχική οδύνη.
πένθος που ακολουθεί μία απώλεια... Οι σύγχρονες νευροεπιστημονικές 51
Ο κατάλογος με τα δυσάρεστα γεγονό- ανακαλύψεις, εντούτοις, αποδεικνύ-
τα είναι μεγάλος, ακόμη και για αυτούς ουν ότι επιστρέφοντας στο γεγονός
που μεγαλώνουν σε καλές συνθήκες. μέσα από τον αναστοχασμό, ή μέσα
Αυτή όμως είναι η ζωή που ποτέ δεν από την ψυχοθεραπεία, μέσα από τη
τα φέρνει ρόδινα κι ευτυχώς τελικά, νοητική επεξεργασία γίνονται νέες
γιατί ο άνθρωπος δυναμώνει και ωρι- νευρωνικές συνδέσεις και σταδιακά το
μάζει μέσα από τις δυσκολίες που του τραυματικό επουλώνεται και ο άνθρω-
επιφυλλάσσει το πεπρωμένο του. πος ελευθερώνεται.
Όλοι λοιπόν είμαστε τραυματισμένοι Αλήθεια από τι ελευθερώνεται αυτός
από γεγονότα ή σχέσεις με κάποιο που έχει επιλέξει να το ξεχάσει, αυτός
τρόπο. Αυτό το οποίο διαφέρει είναι η που έχει βρει ψευτοκαταφύγιο στην
ένταση του τραυματισμού, η φύση του απώθηση;
και η επαναληπτικότητά του. Μπορεί να το απωθεί, να μην θέλει να
Το χαρακτηριστικό του τραυματικού εί- το αγγίξει, αλλά το τραυματικό λειτουρ-
ναι ότι ποτέ δεν εξαφανίζεται εντελώς. γεί διαταράσσοντας τη ζωή του ατόμου.
Η φύση μας έχει εφοδιάσει με ψυ- Ως καταχωνιασμένη φουσκάλα σαμπά-
χικούς μηχανισμούς αντιμετώπισης, νιας σε κλειστό μπουκάλι που έρχεται
από τους οποίους ο πιο κοινός είναι ο σε επαφή με ελάχιστα μόρια αέρα και
μηχανισμός της απώθησης. Απώθη- φεύγει ορμητικά προς την έξοδο του
ση σημαίνει ότι το τραυματικό γεγο- μπουκαλιού, αρκεί ο άνθρωπος να έρ-
