Page 38 - mag_111_

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΉ στην Αργυρώ Κονταράκη

ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΣΟΥΛΕΛΕ

«Από τις στάχτες της Καντάνου»

αρχή δεν ήταν σε θέση να αποκρυπτο- μίσος; Κανείς! Ούτε κι εγώ το ήθελα, μα

γραφήσει. Πράγματι η απροσεξία οδή- δυστυχώς αυτό μου έλαχε και αναγκά-
γησε τον Φραντς στην Κάντανο, συ- στηκα να ζω με το βάρος του…»
νέβησαν όμως και πολλά γεγονότα τα Κυρία Σουλελέ, σας ευχαριστούμε

οποία έγιναν εν αγνοία του και δρομο- πολύ που δεχτήκατε να απαντήσετε

λόγησαν εξελίξεις. Η επιλογή όμως να στις ερωτήσεις μου και εύχομαι να
παραμείνει στο χωριό ήταν μόνο δική είναι καλοτάξιδο και το καινούριο
του. Προσωπικά, πιστεύω στο τυχαίο σας μυθιστόρημα.

που μας οδηγεί σε σταυροδρόμια αλλά

σε κάθε περίπτωση, εμείς επιλέγουμε Χ.Σ.: Σας ευχαριστώ πολύ για τις ευ-
αν θα ακολουθήσουμε τον έναν ή τον χές αλλά και για την ευκαιρία που μου
άλλον δρόμο. Αυτόν τον δρόμο κάποιοι δώσατε να μιλήσω για το καινούριο

τον αποκαλούν ‘Μοίρα’, εγώ τον λέω μου μυθιστόρημα.

‘επιλογή’.

Θα μπορούσατε να μας παραθέσετε
38 ένα αντιπροσωπευτικό απόσπασμα

που να δίνει το στίγμα του βιβλίου;

Χ.Σ.: «Λένε πως οι νεκροί δικαιώ-

νονται, αλλά εγώ δεν συμφωνώ. Τα
εγκλήματα είναι αποτρόπαιες πράξεις,
που το αποτέλεσμα δεν αλλάζει ακόμη

και αν επιβληθεί στον δολοφόνο η ανώ-

τερη των ποινών. Οι δολοφονημένοι
δεν επιστρέφουν στις οικογένειές τους,
που μένουν με άδειες αγκαλιές και με

αναπάντητα “γιατί” για το άδικο που

τους επιβλήθηκε. Μα είναι κατάρα και
για τις οικογένειες των δολοφόνων, κυ-
ρίως για τα παιδιά τους, να κουβαλάνε

το στίγμα του φόνου που έκαναν οι πιο

δικοί τους άνθρωποι. Ποιος θα ήθελε
να γεννηθεί από το σπέρμα ενός εγκλη-
ματία; Ποιος θα ήθελε να μεγαλώσει με

κάποιον που είχε για θρησκεία του το