Page 28 - mag_111_

του Μαυροειδή Μαυροειδόπουλου

ΔΟΛΟΠΛΟΚΙΕΣ ΣΤ Ή Ν ΑΡΧΑΙΑ ΑΘ Ή ΝΑ

Η επιτύμβια στήλη

ότι η πληγή που άνοιξε η απώλεια της μεταφέρατε την επιθυμία του πατέ-
κυράς θα έβρισκε θεραπεία αν εσύ ρα να διευθετηθεί προς όφελος όλων

με το όμοιο παρουσιαστικό και τις πε- μας το ζήτημα της προίκας μου αλλά
ρίσσιες χάρες σου έπαιρνες τη θέση και της άμοιρης της αδερφής μου».

της στην κλίνη και στο πλευρό του. «Κυρά μου, με τις δουλειές και

Θα ήθελε κι εκείνη να έχεις μια άξια τις προετοιμασίες της κηδείας... Κι
τύχη και τι καλύτερο από το να πάρεις ύστερα, μ’ όλα εκείνα που έπρεπε ν’

τη θέση της στο πλάι του αγαπημένου ακολουθήσουν...» έκανε να δικαιο-
της; Τι συνέβη;» λογηθεί ο ηλικιωμένος δούλος.

«Τον ειδοποίησε κανείς πως «Κατάλαβα», είπε εκείνη χω-
θα ερχόμουν;» ρώτησε σαστισμένη η ρίς να δώσει συνέχεια στο γεγονός.

γυναίκα. «Ήταν αδύνατο να βρίσκο- «Κατάλαβα. Μοιραία παράλειψη...»
μαι εγκαίρως στην κηδεία. Πώς θα Το ίδιο χέρι, σκέφτηκε τότε, μας τρά-

μπορούσα άλλωστε, ακόμα και αν το βηξε από της μάνας μας τη μήτρα με
γνώριζα, να ταξιδέψω γρήγορα από διαφορά μιας μόνο ανάσας μα εκεί-
28 τη Σικελία που μ’ έστειλε ο πατέρας νος είχε προτιμήσει την κακομοίρα

να κανονίσω την τεράστια συμφω- την αδερφή μου που άκουγε να πε-
νία για εισαγωγή ξυλείας από τους ριγράφουν τον φαλλό και έβαζε τον

συμμάχους μας στα μέρη εκείνα; Οι κήρυκα να καλέσει πανστρατιά λες
αδερφοί μου οι μεθύστακες είναι πα- και κατέλαβαν οι Πελοποννήσιοι νύ-

ντελώς ανίκανοι. Παριστάνω εγώ τον χτα τον Πειραιά... Αναρωτιέμαι αν
άντρα στο σπιτικό μας... Αλλά ότι θα ο καημένος τα ’χασε επειδή με είδε

ερχόμουν να τον επισκεφτώ με την ξαφνικά μπροστά του περνώντας με
πρώτη ευκαιρία το έμαθε από κανέ- για τη νεκρή ή από την έκπληξη που η

ναν; Για τις προθέσεις μου ήξερε το ανέραστη άπλωσε το χέρι της και του
παραμικρό; Προφανώς δεν θα του έπιασε...

Ο Μαυροειδής Μαυροειδόπουλος (1967) είναι αρχαιολόγος στην Εφορεία Αρχαιοτήτων
Κυκλάδων. Έχει γράψει μελέτες στο πλαίσιο των ερευνητικών του ενασχολήσεων, πριν
ακόμα από τις οποίες είδε να εκδίδεται η ποιητική συλλογή του με τίτλο Ένα Τραγούδι για
Κάθε Θάνατο (Εκδόσεις Θέμα, 1990). Στην πεζογραφία αφοσιώθηκε όταν άρχισε να την
αντιλαμβάνεται ως κατάλληλο μέσο και για τη μεταφορά της ιστορίας στα μάτια του εν-
διαφερόμενου αναγνώστη μέσω της αφήγησης. Αρχή του αποτελεί το ότι η ιστορία δεν
πρέπει να παραποιείται στο παραμικρό, ούτε καν με τη δικαιολογία της μυθοπλασίας.
Τον Δεκέμβριο 2023 εκδόθηκε το ιστορικό μυθιστόρημά του με αστυνομική υπόθεση Η
Αληθεστάτη Πρόφασις (Εκδόσεις Άνω Τελεία) και θέμα του την πρώτη δεκαετία του Πελο-
ποννησιακού Πολέμου