Page 26 - mag_111_
P. 26

ΔΟΛΟΠΛΟΚΙΕΣ ΣΤ Ή Ν ΑΡΧΑΙΑ ΑΘ Ή ΝΑ

                                          Η επιτύμβια στήλη



               αρχές. Μάλιστα με τον κύριο ύποπτο                    της κηδείας, ξημέρωμα για να μη μο-

               να είναι και αυτός γυναίκα, έχουσα                    λυνθεί στη θέα της νεκρής ο ήλιος, κι
               δικαιώματα λιγότερα από ένα ζώο ή                     ο χήρος πουλούσε για μέρες συζυ-

               ένα πράγμα.                                           γοφροσύνη, ισχυριζόμενος πένθος

                      «Τη στήλη να τη φέρετε στην                    αγιάτρευτο και μοναξιά που δεν την
               κατοικία μου», παρήγγειλε σε ένα                      εξανέμιζαν ούτε οι τεράστιες ποσότη-

               φημισμένο εργαστήριο κοντά στην                       τες κρασιού που έρρεαν κάθε βράδυ
               Αγορά, στην Οδό των Μαρμαροτεχνι-                     στο περιχαρές λαρύγγι του. Μια νύ-

               τών. «Θα την κρατήσω στο αίθριο για                   χτα, κι ενώ δεν τον κρατούσαν τα μά-
               να τη θυμάμαι και μόνο όταν το απο-                   τια του από το μεθύσι, πανέμορφη η

               φασίσω εγώ θα στείλω να στήσουν                       νεκρή εισήλθε νωχελικά στο δωμά-
               το ανάγλυφο στον τάφο της απάνω».                     τιό του κι έριξε στο πάτωμα τον άδετο

               «Τρελάθηκε  ο  πελάτης»,  χασκογε-                    στους ώμους μικροσκοπικό χιτώνα

               λούσαν στο εργαστήριο οι γλύπτες.                     της, έχοντας αφαιρέσει τις περόνες
               «Πότε ξανάγινε; Οι στήλες είναι για                   που τον συγκρατούσαν. Άφησε στα
   26                                                                πόδια της τα σανδάλια που ήξερε ότι
               τον τάφο, αν ήθελε να τη θυμάται ας                   του αρέσουν, με τα λουριά που ανέ-
               πλήρωνε να της ζωγραφίσει το πορ-                     βαιναν σχεδόν ως τα γόνατά της, θω-

               τραίτο ο Παρράσιος. Ή κάποιος αγ-                     ρακίζοντας με το δερμάτινο πλέγμα
               γειογράφος από τον Κεραμεικό, που                     τους ερεθιστικά για τους οφθαλμούς

               θα της έκανε και τα βυζιά μεγάλα». Η                  τις σφυρηλατημένες στη σάρκα γά-
               χυδαιότητα έδινε κι έπαιρνε, συνάμα                   μπες της. Εκείνος κουρασμένος από

               με τρανταχτά γέλια. Όμως δεν ήταν η                   τα σχέδια και τις πλεκτάνες, βαρύς

               δική τους νεκρή που είχε πεθάνει. «Τι                 από τον οίνο και ελαφρύς από πολλά
               μας νοιάζει εμάς;» αποφάνθηκε ο ιδι-                  αργυρά τετράδραχμα που είχε κοστί-

               οκτήτης του εργαστηρίου. «Το τρακο-                   σει το επιτύμβιο ανάγλυφο, είχε μόλις
               σάρι να πέσει· κι αν μείνει ικανοποι-                 βυθιστεί στον ύπνο. Όταν το επιδέ-

               ημένος, μισή δραχμή στους βοηθούς                     ξιο χέρι της χάιδεψε τον χαλαρωμέ-
               να ανέβετε στη μιάμιση και μία στους                  νο φαλλό του ξύπνησε απότομα και

               τεχνίτες να φτάσετε στις τρεις. Στις                  άπλωσε το δικό του χέρι  στο μικρό

               δουλειές σας». Έπεσαν με τα μούτρα                    τραπέζι δίπλα στην κλίνη ώστε να φέ-
               και σμίλεψαν μια καλλονή. Σχεδόν                      ρει εμπρός στο πρόσωπό του το λυ-

               την Αφροδίτη όπως θα ήταν με σάρκα                    χνάρι που ακόμα άντεχε απέναντι στις
               και οστά.                                             απαιτήσεις του άτεγκτου χρόνου και

                      Ολοκληρώθηκε η διαδικασία                      του μειούμενου ελαίου. Αναρωτήθη-
   21   22   23   24   25   26   27   28   29   30   31