Page 92 - mag_110
P. 92

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ



               «Ναι, διαβάζω. Έχω αυτήν την παράξενη συνήθεια. Μου αρέσουν τα

                 όμορφα ποιήματα, η ποίηση που συγκινεί, η ποίηση που εξυψώνει.
                  Είμαι εξαιρετικά ευαίσθητος σε αυτά τα λιγοστά, υπέροχα λόγια

                  που άφησαν στη σκοτεινή μας νύχτα κάποιοι σπουδαίοι άνθρωποι

                                                που δεν γνώρισα ποτέ.»
                                                                             Louis Aragon




                                                          ΘΕΌΦΑΝΗΣ ΘΕΌΦΑΝΌΥΣ

                                                          Πεταλούδα τριγυρίζει


                                                          Εκδόσεις Αλάτι



                                                          Αγωνία. Σε λίγο ξεκινά η ταινία. Η καρδιά μου
                                                          θαρρείς και θα σπάσει. Μακάρι να έχει αίσιο τέ-

                                                          λος. Τι κι αν οι ήρωες δεν μιλούν την ίδια γλώσ-
                                                          σα; Και με τα χέρια μιλούν οι άνθρωποι και με
                                                          τα νεύματα συνεννοούνται και στη σιωπή συνυ-

                                                          πάρχουν αρμονικά. Συνάντησα κάποτε δυο περι-
   92 92                                                  στέρια δεν αντάλλαξαν τιτίβισμα παρά μόνο στε-
                                                          κόντουσαν πλάι πλάι στο ίδιο συρματόπλεγμα.
                                                          Κανείς μας δεν θα μάθει ποτέ αν στη χάση του
                                                          φεγγαριού το ένα κούρνιασε μες στις φτερούγες

                                                          του άλλου.



               ΘΕΌΦΑΝΗΣ ΘΕΌΦΑΝΌΥΣ

               Με τροχιά προς τον ήλιο.


               Δυο χέρια πλέκουν την αγάπη

               Εκδόσεις Αλάτι


               Εφηβική ποίηση / Επιτραπέζιο
               Όταν παίζουμε Monopoly ανυπομονείς η ζαριά να
               με φέρει σε οδούς που θα εισπράξεις τους τό-

               κους σου. Μα εμένα με νοιάζει να ’ρθεις στη γει-
               τονιά μου, εκεί που τα κτήρια είναι τόσο ψηλά κι
               όταν θέλουμε να δούμε ουρανό κοιτάμε ο ένας

               τον άλλον κι όταν θέλουμε να δούμε φεγγάρι κοι-
               τάμε ένα μικρό καθρεφτάκι στο μπαλκόνι: αν το
               κουνήσεις ελαφρά θα διακρίνεις στον δρόμο δυο
               γάτες να κουρνιάζουν σ’ ένα χαρτόκουτο.
   87   88   89   90   91   92   93   94   95   96   97