Page 107 - mag_107_N

της Ρούλας Μονογυιού

προσπάθησε τουλάχιστον/όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις/μες

στην πολλή συνάφεια του κόσμου,/μες στες πολλές κινήσεις κι

ομιλίες./Μην την εξευτελίζεις πηαίνοντάς την,/γυρίζοντας συχνά

κ' εκθέτοντάς την/στων σχέσεων και των συναναστροφών

την καθημερινήν ανοησία,/ως που να γίνει σα μια ξένη φορτι-

κή.» έγραψε ο φωτισμένος ποιητής μας Κωνσταντίνος Καβάφης.

Ναι, για μένα η ομορφιά είναι μέσα μας. Από την ίδια στιγμή που

γεννηθήκαμε! Την χάνουμε(;) μεγαλώνοντας γιατί το "σύστημα"

μας θέλει όλους πανομοιότυπους και χωρίς ...μαγεία! «Τη μα-

γεία δεν την πιάνεις με την ερμηνεία της μαγείας, πόσο μάλλον

με την περιγραφή της ερμηνείας της μαγείας. Ή κελαηδάς ή

σωπαίνεις. Δε λες: αυτό που κάνω είναι κελαηδητό!» έγραψε ο

Οδυσσέας Ελύτης.

«Θα βρεις νόημα σ’ αυτήν τη ζωή μόνο αν το δημιουργήσεις εσύ. 107

Είναι ένα ποίημα που θα συνθέσουμε, ένα τραγούδι που θα τρα-

γουδήσουμε, ένας χορός που θα χορέψουμε», λέει κάπου αλλού

ο άλλος μάγος Όσσο.

Θυμάμαι τότε στην εφηβεία μου, που η παιδική τρυφερότητα πά-

λευε με τη μελαγχολία και την σκληρότητα των μεγάλων, έβρι-

σκα βάλσαμο κοντά στην ποίηση, αλλά έτσι θυμάμαι τον εαυτό

μου στα δύσκολα ή θα διάβαζα ή θα τραγουδούσα, από μέσα

μου βέβαια.

Όσοι κατάφεραν και βρήκαν την ομορφιά μέσα τους αγάπησαν

τις τέχνες. Αγάπησαν τη ζωγραφική, τη μουσική, τον χορό, τη

λογοτεχνία και βέβαια την ποίηση. Βρήκαν το βάλσαμό τους.

«Η ζωή, ο θάνατος κι αναμεσίς η Τέχνη», λέει ο Νίκος Εγγονό-

πουλος κι ευχαριστώ όλους τους ποιητάδες που υπάρχουν!

Εύχομαι το 2024 να είναι μια καλή χρονιά για να βρούμε όλοι

την ...χαμένη ομορφιά μας μέσα σε σελίδες βιβλίων, μέσα στο

βλέμμα μικρών παιδιών, στο κούνημα της ουράς του σκύλου μας!