Page 103 - mag_105
P. 103
της Ρούλας Μονογυιού
Βουτιά (Δε θέλω σημεία στίξης
Βάζουν συναίσθημα στις προτάσεις)
σε Άδειο Βαθύ πηγάδι
κουρέλια χιλιομπαλωμένα
Υγρασία
Να δέσω πληγές
Σκοτάδι πικτό
Όχι να μη τις δέσω
Φόβος
Από εκεί θα μπει φως
Μένω εκεί
Να φέρει
μετράω Απώλειες
Ισορροπία
Πονάω
Με κομμένη την ανάσα
Άδειασα 103
Ψιχάλες χοντρές που
γίναν Καταιγίδα
Θα ξαναβρεθούμε
Μετράω Λάθη
Με κομμένη την ανάσα
ένα σωρό
κρύος ιδρώτας με διαπερνά
Κρυμμένα
Ευλογημένη η σιωπή
πίσω
Η καρδιά είναι το κέντρο
Πάθη κι Εξαρτήσεις
Λιακάδα
Απόρριψη
Χρόνος άχρονος
Είχε Αγκάθια
Πάμε πάλι
Το τριαντάφυλλο που μου 'δωσες
Από την αρχή
Δεν το τόξερες