Page 44 - mag_003

στην πόλη

ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΜΟΥ
Όπως παλιά

της Μαρίας Θεοδώρου ΣΧΕΔΙΆΖΟΥΜΕ ΤΙΣ “ A ΝΆΓΚΕΣ” ΣΆΣ!

Συνάντησα μετά από εφτά χρόνια τον φίλο μου τον Γιώργο. Που μου είχε προτείνει κάποτε το
«Divided Kingdom » του Rupert Thomson και το «The Secret History » της Donna Tartt, δύο βι-
1
2
βλία που έπειτα διάβασα πολλές, πολλές φορές. Είναι περίεργο το γιατί χάνονται οι άνθρωποι,
στη συγκεκριμένη περίπτωση πρόκειται για αναβλητικότητα στο τετράγωνο. Περιμένοντας έξω
από την Εθνική Βιβλιοθήκη (συμβολικό, άθελά μας, μέρος) δεν σκέφτηκα ούτε στιγμή τι θα πω
με κάποιον που έχω να δω σχεδόν μια δεκαετία. Ήμασταν άλλοι τότε; Σίγουρα. Αλλά για τους

ανθρώπους, που κάποτε ήταν κοντά μας, γιατί τους ένωνε μαζί μας η διαφορετικότητα, ίσως να
μην αλλάζουμε ποτέ. Κρατώντας καφέ στο χέρι διασχίζουμε το κέντρο της Αθήνας -μικρότερη
διαδρομή από αυτή που κάναμε μαζί το 2001, το 2003, το 2005…Τότε υπήρχαν περισσότεροι
δρόμοι για να τους προχωρήσει κανείς. Από όλους τους φίλους που είχα ποτέ, ο Γιώργος ήταν
εκείνος που μου έμοιαζε περισσότερο: ζωτική ανάγκη για διάβασμα, απόψεις για τη ζωή που

ταυτίζονταν με τις δικές μου. Είναι απαραίτητο αυτό; Δεν ξέρω. Αλλά το να μην σε κρίνουν οι φί-
44 λοι σου είναι πάντα τόσο ανακουφιστικό. Ανεβαίνουμε την Φιλελλήνων μέχρι τη ρωσική εκκλησία.
Θέλω να του δείξω τους τάφους πάνω στο δρόμο. Είναι ένα από τα πιο περίεργα που έχω δει σε

αυτή την πόλη των τόσων αξιοπερίεργων πραγμάτων. Και εκείνος ξαφνιάζεται με την αντίφαση
του σκηνικού. Ξέρει ρώσικα και αποκρυπτογραφεί τα μικρά κυριλλικά κειμενάκια. Συζητάμε για
αυτά που άλλαξαν. Για την γοητευτική ανυπαρξία του παρελθόντος, του παρελθόντος που ποτέ
κανείς δεν μπορεί να αγγίξει αλλά προσπαθεί να πιάσει με κάθε τρόπο. Πόσο ανίδεη ήμουν τότε
περιμένοντας να αποκτήσω αυτά που δεν μπορούσα να έχω μη μπορώντας να δω πως ό,τι είχα,

ήταν ό,τι σήμερα πονάω που δεν έχω πια. Θυμάμαι ένα βράδυ, μια ατόφια εικόνα: Γυρνάμε από
τη σχολή, μόλις έχουμε φύγει από ένα από εκείνα τα ασαφή μαθήματα που κανείς, ούτε ο καθη-
γητής, δεν ξέρει γιατί μπήκαν στο Π.Σ.. Καθόμαστε δίπλα δίπλα σε μια μονή θέση στο λεωφορείο.

Κατεβαίνουμε στο Μεταξουργείο, πάμε στην Ομόνοια με τα πόδια, μπαίνουμε σε ένα δισκάδικο
και ψάχνουμε cd. Είναι Νοέμβριος. Έχω αρχίσει να κρυώνω αλλά αυτή τη συγκεκριμένη στιγμή
δεν ξέρω ακόμα, πόσα πολλά χρόνια θα κρατήσει αυτός ο χειμώνας. Ένας χειμώνας τύπου « A
Game of Thrones ». Αλλά τώρα είναι Ιούνιος. http://www.youtube.com/watch?v=XPsVAhUw1Pw
3

2
1 Thomson, R. Divided Kingdom. London: Bloomsbury, 2006. / Tartt, D. The Secret History. London:
3
Penguin, 1993. / Martin, G.R.R. A Game of Thrones. London: Harper Voyager, 2011.