Page 41 - mag_003

ΦΥΣΗΞΕ Ο ΒΑΡΔΑΡΗΣ...

Η εμπιστοσύνη ... είναι επιλογή!

λωμένοι στην ψευδαίσθηση ότι χωρίς συνδιαμόρφωση και συνευθύνη
στις όποιες αποφάσεις λαμβάνονται για τις ζωές μας, θα ωφεληθούμε

από αυτές. Ακόμα και σε προσωπικό επίπεδο πολύ επώδυνα διαπι-

στώνει κανείς, ότι αναθέτοντας την ευθύνη της ευτυχίας του στον
άλλο, είτε αυτός είναι ο σύντροφός του, είτε το παιδί του, είτε ο
φίλος του, καταλήγει δυστυχής. Παράλληλα δυστυχής γίνεται και

όποιος χάνει την εμπιστοσύνη του. Δεν έχω πια εμπιστοσύνη, και χω-

ρίς αυτήν το παρόν και το μέλλον γίνονται ένας σκοτεινός και αφιλόξε-
νος τόπος. Δεν έχω πρόσβαση σε όλα τα δεδομένα που χρειάζεται ένας
σκεπτόμενος άνθρωπος, προκειμένου να κάνει μια επιλογή, η οποία θα

έχει αντίκτυπο στην κοινωνία και στη ζωή του εν γένει. Η επινοητικότητα

και η λύση σύνθετων προβλημάτων ξεχωρίζει το ανθρώπινο είδος. Για 41
να καλλιεργηθούν οι ικανότητες αυτές είναι απαραίτητη μια βάση δεδο-
μένων που εμείς δεν έχουμε και τσαλαβουτάμε σε τυχάρπαστες επιλο-

γές, ελπίζοντας να βγουν σε καλό. Έχασα την εμπιστοσύνη μου και

η εσωτερική μου πυξίδα έχει μπλοκάρει, αναιρώντας διαρκώς την
κατεύθυνσή της. Η εμπιστοσύνη κλονίζεται πρωταρχικά από το
ψέμα. Η επαναλαμβανόμενη χρήση ψεμάτων και δη σε κρίσιμες στιγμές

είναι προδοσία, μετά την προδοσία έρχεται η παράνοια ατομικά αλλά και

συλλογικά. Το ζητούμενό μου: Χρειάζομαι εμπιστοσύνη για να εξε-
λιχθώ μέσα στη ζωή. Θέλω να εμπιστεύομαι τις δυνατότητές μου,
την κρίση μου, τη σχέση μου με τους άλλους, το σύντροφό μου,

τις λύσεις και τις διαφυγές που προτείνω και που ξεκινάνε από το

προσωπικό επίπεδο για να φτάσουν στο συλλογικό. Θέλω να βάλω
έναν καινούριο κανόνα στη ζωή μου, την αλήθεια. Να ξεφύγω από τα
πιο μικρά και καθημερινά ψεματάκια μέχρι τις κάθε είδους δικαιολογίες

και προφάσεις. Να εμπιστευτώ τη δύναμη της αλήθειας, ακόμα κι

αν αυτή με μειώνει, αποδεικνύει περίτρανα τα λάθη, τις αδυναμίες

καθιστούν τελικά όχι τόσο ξεχωριστή και διαφορετική αλλά μία και μονα-

δική μέσα σε όλους. Τελικά ίσως η εμπιστοσύνη είναι επιλογή.

Christine

και τα ελαττώματά μου, ίδια κι απαράλλαχτα με των υπόλοιπων που με “